شنیدن کلمهی بازار یا خرید میتواند حسهای مختلفی را منتقل کند. گاهی خرید میتواند جذاب، تفننی و خواستنی باشد، گاهی هم استرسزا و کلافه کننده! اما بازارچهها فقط سرشار از جذابیت و لذت هستند و با استرس و کلافگی میانهای ندارند. نه به اندازهی بازارهای بزرگ، بیسروته و طولانیاند که شما را خسته کنند، نه آنقدر تنوع دارند که شما را گیج کنند. وقتی در یک بازارچه میچرخید، بیشتر حس صمیمیت و آرامش دارید و با آسودگی خاطر قدم میزنید. بازارچه پارک لاله تهران از آن بازارچههای خواستنی است که خرید در آن اولویت اول نیست. این بازارچه حالا دیگر به یک جاذبهی گردشگری تبدیل شده و پاتوق محبوب عدهای از جوانهای شهر است. امروز میخواهیم این بازارچهی دوستداشتنی را به شما عزیزان معرفی کنیم. پس سفرزون را تا انتها همراهی کنید.
در ضلع غربی پارک لاله و کمی بالاتر از موزهی هنرهای معاصر، بازارچهای وجود دارد که روی سردر آن نوشته اند: بازارچهی خوداشتغالی پارک لاله و گذر فرهنگ و هنر. داخل که میشوی، غرفههای متنوعی بدون هیچ تشریفات خاصی در گوشهگوشهی بازارچه جا گرفتهاند. هرکسی هنر دست خود را به معرض نمایش و فروش گذاشته یا محصولات دیگران را میفروشد. جلوتر که میروی، سروکلهی غذاخوریهای نقلی هم پیدا میشود و بوی خوش آنها مشام را پر میکند. در این بازارچه چیزی که بیشتر از همه به دل مینشیند، حس صفا و صمیمیت و خودمانی بودن است. در بازارچه پارک لاله میتوانی اضطراب و شلوغی شهر را پشت در بگذاری و وارد شوی. اما برویم و ببینیم در این بازارچه چه خبر است؟
بازارچه پارک لاله تهران، به دلیل نزدیک بودن به دانشگاه تهران و مجاورت با موزهی هنرهای معاصر، نام گذر فرهنگ و هنر به خود گرفته است. این مکان در ابتدا قرار بوده است محلی برای برگزاری جلسات و کلاسهای فرهنگی و هنری باشد. اما با تغییر کاربری به بازارچهی خوداشتغالی، به چیزی که امروز هست تبدیل شده است. البته جو حاکم بر آن، هنوز فرهنگی و هنری است و میانهای با مناسبات حاکم بر بازار ندارد. عمدهی بازدیدکنندگان و غرفهداران آن را، جوانان و دانشجوها تشکیل میدهند. غرفهداران هم بعضاً هنرمندانی از اصناف و گروههای مختلفاند که هر کدام محصولات ساختهی دست خود را به مشتریهایشان میفروشند.
در این اوضاع اقتصادی پیچیده، دیدن افرادی که با اعتماد و تکیه بر هنر خود، زندگی میگذرانند، دلگرمکننده است. حکاکی روی سنگ و چوب، صنایع دستی، سفالفروشی، تابلو نقاشی، گلفروشی، سنگهای تزئینی، حصیر و لوازم چوبی با رنگها و طرحهای دیدنی از جمله هنرهایی است که به طور پراکنده در بازارچه یافت میشود. تازه بازارچههای کوچک مختلفی هم در قلب آن شکل گرفته است. بورس جمع و جوری از فروشندگان یک صنف که در کنار هم مشغول کارند. برای مثال یک بازار کوچک قابسازی وسط بازارچه ایجاد شده است که در آن میتوان انواع و اقسام قابهای چوبی و غیرچوبی، شیشه و آینه را با طرحهای منحصربه فرد سفارش داد.
بازارچهی پارک لاله حلال بسیاری مشکلات است. میتوانید برای کارهایی مثل خیاطی، تعمیر یا تمیز کردن ظروف و تعمیر لوازم منزل، یکراست به اینجا بیایید. حتی اگر برای کادوی تولد یا چشمروشنی برای منزل جدید دوستانتان ایدهای ندارید، کافی است یک چرخ در بازارچه بزنید تا با کلی ایده مواجه شوید. تازه در سوراخ سمبههای بازارچه چیزهایی پیدا میشود که شاید در نقاط دیگر تهران نتوانید با این قیمت مناسب پیدا کنید. خرید لباسهایی مثل مانتو، کفش و تیشرت هم در این بازارچه کار سادهای است. به طور کلی خیلی سخت است پایتان را در بازارچه پارک لاله بگذارید و از آنجا دست خالی برگردید.
این بازارچه، محلی عالی برای شکمگردی با قیمت مناسب است. دانشجویان برای غذا خوردن زیاد سخت نمیگیرند و به دنبال غذاهای خودمانی با قیمت مناسباند. در بازارچه پارک لاله میتوانید غذاهای خانگی و مامانپز، نظیر آش، کوکو، املت، سوسیس تخم مرغ، سمبوسه و فلافل پیدا کنید. تازه یک غرفهی غذاهای محلی گیلان هم هست که میرزاقاسمی و واویشکا برایتان درست میکند. کافهی کوچکی هم در میان اغذیهفروشیها وجود دارد که میتوانید چای و قهوه و نسکافه از آن سفارش دهید. فضای صمیمی و چیدمان بیآلایش میز و صندلیها باعث میشود تا در کنار دوستانتان حس آرامش و رهایی داشته باشید. فروشندگان هم بسیار خودمانی و خوشبرخوردند و حال خوبشان را به شما هم منتقل میکنند. اینها همه در حالی است که در پایان، با صورت حسابهای شوکه کننده که معمول این روزهاست مواجه نخواهید شد. به شما توصیه میکنیم حتماً سری به «دایی» بزنید و املتهای ترکیبی آن را امتحان کنید.
اگر مشغول غذا خوردن در بازارچهاید، هیچ تعجب نکنید از اینکه گربهای ناغافل از زیر دست و پایتان عبور کند! این کار همیشگیشان است و در بازارچه احساس امنیت و آرامش میکنند. شما هم اگر میخواهید چند ساعتی را با دوستانتان خوش باشید، در بازارچه پارک لاله دور هم جمع شوید.
استان یزد از جمله استانهای تاریخی و بسیار زیبای ایران است که با شهرهای بینظیر و دیدنیاش، زینتبخش کشور شده است. اگر به استان یزد سفر کرده و یا با آدمهای مختلف درباره این شهر صحبت کرده باشید، قطعا نام «میبد» را شنیدهاید. میبد شهری تاریخی و بسیار کهن در یزد است که زیباترین بناها، کهنترین سبکها و جذابترین تصاویر را درون خودش جای داده است. جاهای دیدنی میبد ، از جذابترین دیدنیها در استان زیبای یزد به شمار میروند که هر ساله، تعداد زیادی از گردشگران آن را به عنوان مقصد اصلی گردشگریشان انتخاب میکنند. اگر دوست دارید جاذبههای دیدنی میبد را بشناسید و با ویژگیهای آن بیشتر آشنا شوید، با سفرزون همراه باشید:
میبد، از شهرستانهای استان یزد است که به عنوان یکی از زیباترین و پرگردشگرترین شهرهای این استان معرفی میشود. شهر میبد با دارا بودن جاذبههای دیدنی فراوان، از محبوبترین شهرهای استان یزد محسوب میشود. این شهر تاریخی و کهن، بر اساس یک افسانه قدیمی، در زمان کیومرث بنیانگذاری شده است. اگر به میبد سفر کنید، میتوانید بقایای یک شهر کهن و بناهای باقی مانده از دوران گذشته را ببینید.
به جرات میتوان گفت که مهمترین بنای میبد، نارین قلعه است. نارین قلعه که با نام «نارنج قلعه» نیز شناخته میشود. این قلعه کهن در واقع بنایی تاریخی است که در ساخت آن از مصالحی چون خشت و گل استفاده شده. نمای خشتی نارنج قلعه، بیانکننده قدمت و کهنگی آن است. بر اساس افسانههای قدیمی، زمان ساخت قلعه را به سلیمان نبی نسبت دادهاند اما با توجه به اسناد تاریخی موجود، نارین قلعه متعلق به زمان ساسانیان است.
این قلعه دیدنی، مساحتی در حدود سه هکتار دارد و در چهار طبقه ساخته شده است. برج و باروهای نارنج قلعه در نهایت زیبایی و استحکام بنا شده و بر بالای تپه میبد مسلط است و هر طبقه مشرف به طبقه دیگر است که از شاهکارهای مهندسی ساختمان قلعه به شمار میرود. قلعه معروف میبد، چهار برج گرد و بلند دارد و آنچه که امروزه از این بنا باقیست، قسمتهای مرکزی و چند اتاق کوچک تو در تو است.
نارنج قلعه از جمله جاهای دیدنی میبد است که به ثبت ملی رسیده است. اگر به استان یزد و شهر بینظیر میبد سفر کردید، نارین قلعه را از قلم نیندازید.
یکی از زیباترین جاهای دیدنی میبد ، کاروانسرای این شهر است. کاروانسرای میبد نیز از بناهای معروف و دیدنی استان یزد است که معماری زیبا و سبک ساخت چشمنوازی دارد.
این بنا، از کاملترین و معروفترین کاروانسراهای بین راهی ایران به شمار میرود که شامل بخشهای زیادی مانند هشتی ورودی، حیاط مرکزی، ایوان بیرونی، حوضخانه و مهتابی، چهار هشتی دیدنی و زیبا و صد ایوان و اتاق برای مسافران است.
امروزه در بنای این کاروانسرا، اداره میراث فرهنگی میبد و کتابخانه مرکز اسناد قرار گرفته است. همچنین در بخشی دیگر از آن، موزهای برای نمایش زیلوهای تاریخی میبد اختصاص داده شده که تماشای آن بسیار لذتبخش و متفاوت است. رستوران سنتی و کافیشاپ نیز از دیگر قسمتهای موجود در کاروانسرای میبد است که مسافران و گردشگران میتوانند از آن استفاده کنند.
محیط زیبا و بزرگ، نمای خشتی و قدیمی و جذابیتهای تماشایی کاروانسرای میبد، این مکان دیدنی را در زمره محبوبترینها در میان گردشگران قرار داده است.
یکی از معروفترین و خاصترین بناهای شهر میبد، برج کبوترخانه است که با معماری بینظیر و عجیب خود، بسیار مورد توجه قرار گرفتهاست. این برج قدیمی، محل نگهداری و زندگی کبوتران بوده که علاوهبر آن، از کود کبوترها نیز برای کشاورزی استفاده میشده است.
این برج دایرهای شکل، دارای هزاران لانه پرنده درون خود است و در سه طبقه بنا شده. اگر در اولین طبقه برج بایستید و به سمت بالا نگاه کنید، تصویری زیبا از یک محیط دایرهای شکل و پر از لانههای کوچک پرندگان را میبینید که نظم موجود در آن و تصویر بینظیری که برایتان میسازد، چشمانتان را به خود خیره میکند. امروزه از این برج به عنوان محل فرماندهی میبد استفاده میشود.
یکی از مکانهای دیدنی در هر شهر، مسجد جامع آن شهر است. مسجد جامع میبد که مجموعهای از چند مسجد را تشکیل میدهد، معماری بینظیر و چشمنوازی دارد. این مسجد زیبا از جمله مساجد ایواندار یزد است و شامل بخشهای مختلفی همچون، صحن مرکزی، ایوان بلند، شبستانهای کناری (تابستانه) و شبستانهای زمستانه (یا گرمخانه) میشود.
از دیگر جاهای دیدنی میبد باید به قلعه مهرجرد اشاره کرد. این قلعه یادگاری از دورههای زندیه و افشاریه در شهر میبد است. در ساخت بنا از مصالح خشت و گل استفاده و درِ قدیمی آن، از چوب ساخته شده که نشان از قدمت آن دارد. نوع معماری قلعه و طرحهای منقش بر آن، یک بنای هنرمندانه را پیش رویتان قرار میدهد.
این قلعه در سه طبقه ساخته و حصارهای آن به سبک چینهای طراحی شده است. قلعه مهرجرد از ۱۸ سال پیش به ثبت ملی رسیده و امروزه محلی جذاب برای گردشگران و مسافران است.
یخچال میبد یکی از بناهای شگفتانگیز شهر میبد است که نوع ساخت و کاربرد آن، نشان از تمدن مردم یزد در دورههای گذشته تاریخی دارد. قدمت یخچال میبد و زمان ساخت آن به طور دقیق مشخص نیست؛ اما زمان حدودی برپایی آن را به دوره قاجاریه و یا کمی پیش از آن، به صفویه، نسبت دادهاند.
این یخچال از مصالحی همچون خشت و گل ساخته شده و نمایی زیبا، کهن و دلنشین دارد. یخچال میبد نمونه یک سازه سنتی و سازگار با زیست بوم یزد است. این بنای مهندسی و عالی شامل چهار بخش حوض یخ بند، دیوارهای سایه انداز، مخزن و گنبد یخچال میشود که هر یک از آنها، کاری مشخص را انجام میدادند و در ذخیره یخهای بزرگ نقش مهمی داشتند.
یخچال تاریخی میبد، از هنرمندانهترین بناهای این شهر و سندی بر تمدن مردم یزد به شمار میرود که در سال ۷۵ به ثبت ملی رسیده است. تماشای این بنای کهن و معماری هنرمندانه و دقیق آن را از دست ندهید.
موزه تخصصی سفال میبد، از جذابترین جاهای دیدنی میبد است که در مجموعه آب انبار حاج علی محمد قرار گرفته. این مجموعه یادگار دوران قاجار است که در بخش موزه سفال آن، در حدود ۱۰۰ عدد از اشیای کهنه و ارزشمند حفظ و نگهداری میشود. این اشیای گرانبها و تاریخی شامل انواع ظروف، سرویسهای سفال رومیزی و سفالهای قدیمی میشوند که زیبایی خیرهکننده آنها، شما را برای مدت طولانی به خودش مشغول میکند. کهنترین شیءای که در موزه تخصصی سفال میبد نگهداری میشود، کوزه سفالین متعلق به مادها است.
تماشای این موزه زیبا و دیدن مجموعهای جذاب از سالها فرهنگ و تمدن مردم ایران، بسیار لذتبخش است و لحظات ماندگاری را برایتان رقم میزند.
از دیگر جاهای دیدنی میبد ، میتوان به قلعه بارچین اشاره کرد. قعله بارچین میبد از جمله قلعههای قدیمی و کهن به سبک خشت و گل است که در روزگاران گذشته توسط اربابان زرتشتی بنا شده است. کاربرد اصلی این قلعه در هنگام جنگ و ناامنی بوده که به عنوان پناهگاهی برای مردم استفاده میشده است.
قلعه بارچین از دو طبقه و چهار برج زیبا در چهار گوشهاش ساخته شده و اتاقهای مختلفی آن را پر کردهاند. هر اتاق برای یک قشر و طبقه خاص بوده است که افراد برای پناه گرفتن، بر اساس مرتبه و جایگاه خود به آن وارد میشدند. اتاق ارباب نیز در قسمت سردر ورودی ساخته شده و بسیار تماشایی است.
قلعه زیبای بارچین، یک نمونه خوب از قلعههای تاریخی استان یزد است که اگر یک بار آن را از نزدیک ببینید، خاطره آن برای همیشه در ذهنتان ماندگار میشود.
یکی از مهمترین بخشهای هر شهر در گذشته، چاپارخانه آن شهر بوده است. چاپارخانهها در دوران قدیم، در حقیقت مراکز پستی شهرها به شمار میرفتند که کار انتقال پیام و نامه به جاهای مختلف را بر عهده داشتند.
چاپارخانه میبد، یکی از مهمترین چاپارخانههای یزد و مسیر راه باستانی ری-کرمان بوده است. این چاپارخانه تاریخی که به زیبایی بنا شده، متعلق به دوره قاجار است و در نزدیکی کاروانسرای میبد واقع شده. ساختمان این چاپارخانه به شکل قلعه ساخته شده تا اهمیت حفظ و نگهداری از مدارک، نامهها و امانتهای دولتی را نشان دهد. این بنا، از جمله جاهای دیدنی میبد به شمار میرود که با مصالحی چون خشت و گل ساخته شده و زیبایی چشمگیری دارد. قسمتهای مختلف چاپارخانه میبد شامل اتاقهایی مخصوص رئیس چاپارخانه، پیکها، نگهبانان و مکانهایی برای نگهداری اسبها میشود. امروزه از این ساختمان تاریخی، به عنوان موزه پست استفاده میشود و در اختیار اداره کل پست استان یزد قرار گرفته است.
اگر به استان زیبای یزد و شهر بینظیر میبد سفر میکنید، حتما از این چاپارخانه کهن و تاریخی دیدن کنید.
یکی از جذابترین جاهای دیدنی میبد ، مسجد جامع فیروزآباد است که در روستایی به همین نام قرار دارد. گنبد آجری این مسجد بسیار معروف و دیدنی است و جلوه خاصی را به ساختمان آن بخشیده. کتیبههای زیادی بر روی بنای مسجد جامع تعبیه شده که یکی از معروفترین آنها، کتیبهای چوبی بالای سر در مسجد است که به خط نسخ نگاشته شده. بر روی یکی از ستونهای مسجد، یک لوح کاشی نصب شده که بر روی آن، رثای حضرت قاسم (ع) نوشته شده است.
اگر به قسمت انباری مسجد فیروزآباد بروید، تعداد فراوانی از قرآنهای خطی قدیمی و نسخ کهن کتابهای دینی و تفاسیر را میبینید که هر یک دارای ارزش تاریخی فراوان هستند و به زیبایی نوشته شدهاند.
جالب است بدانید که این مسجد تاریخی و زیبا، در سال ۱۳۶۴ به ثبت ملی رسیده و امروزه مورد توجه عده زیادی از گردشگران و مسافران این شهر است.
از جذابترین مکانهای دیدنی در شهر باستانی میبد میتوان به بازار سفال آن اشاره کرد. در این بازار سنتی میتوانید انواع ظروف سفالی لعابدار و تزیینات ساخته شده از سفال را تهیه کنید و به عنوان صنایع دستی این شهر به یادگار ببرید. از جمله ظروف متنوعی که در این بازار به فروش میرسد، میتوان از کوزه و سبو، تپو، دیگ و دیزی، کاسه، گاودوشه، ظروف لعابدار مثل بشقاب، قندان، لیوان، دوری و… نام برد.
شهر میبد با دارا بودن جاهای دیدنی فراوان و زیباییهای منحصر به فردش، از جذابترین شهرها برای سفر کردن است، به همین دلیل هر ساله عده زیادی از گردشگران آنجا را به عنوان مقصد خود انتخاب میکنند.
از آنجایی که شهر میبد، جزء شهرهای گرم و خشک در ایران است، بهتر است در فصل بهار و همچنین ماههای سردتر سال به آنجا سفر کنید تا گرمای هوا شما را اذیت نکند.
در دوران محرم و صفر نیز به دلیل برگزاری مراسمهای مذهبی خاص در میبد یزد، گردشگران زیادی به این شهر سفر میکنند.
با شنیدن نام گرمسار چه چیزی در ذهن شما تداعی میشود؟ آیا اصلا این شهر را میشناسید؟ جالب است که حتی اگر برای بار اول نام این شهرستان به گوش شما بخورد، باز هم میتوانید در مورد آن تصوری داشته باشید. زمانی که نام گرمسار به گوش کسی بخورد، بدون شک تصوری از گرما، خشکی و کویر در ذهن او ایجاد خواهد شد. البته این طبیعی بوده و به خاطر نام «گرم سار» است. گرمسار شهری بیابانی بوده و جزئی از استان سمنان محسوب میشود. شاید بسیاری از مسافرانی که به قصد سفر مشهد از آنجا عبور میکنند، تصوری از زیباییهای آن نداشته باشند. اما مگر میشود شهری که قدمت آن به دوران اشکانیان باز میگردد، جاذبههای دیدنی نداشته باشد؟ امروز قصد داریم تا شما را با جاهای دیدنی گرمسار آشنا کنیم. پس با سفرزون در این سفر داغ و هیجان انگیز همراه شوید.
گرمسار در جنوب شرق تهران قرار دارد. از شمال به وسیله جاده آبسرد به فیروز کوه مربوط میشود. از شرق به سمنان راه داشته و از غرب به ورامین میرسد. همچنین اگر مسیر جنوب آن را از جاده حرم تا حرم ادامه دهید، به کاشان و اصفهان خواهید رسید. این شهر زیبا از سه طرف توسط رشته کوههای مختلف احاطه شده است. تنها مسیر دسترسی به شهر از بخش جنوبی است که به دلیل وجود کویر باز مانده. اگر از تهران عازم گرمسار هستید، باید حدود ۹۰ کیلومتر را از سه راه افسریه پشت سر بگذارید. اکثر مسیر بیابانی و گرم است و در انتهای مسیر از میان رشته کوهی بزرگ عبور خواهید کرد.
شاید با وجود این اوصاف تصور کنید که این شهر ارزش بازدید کردن ندارد. اما سخت در اشتباه هستید. گرمسار از زمان اشکانیان پا بر جا بوده است. در آن دوران آن را خواره مینامیدند. وجه تسمیه خواره بر دو دلیل است. اول از همه که در اوستا، به خورشید خواره میگویند. گرمسار را در آن دوران شهر خورشید میدانستند و آن را خواره مینامیدند. به علاوه اینکه گرمسار تنها ۸۵۶ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. به همین دلیل نیز آن را خواره به معنی خوار و کم ارتفاع مینامیدند.
جالب است بدانید که هنوز هم برخی از ساکنین سمنان، گرمسار را خواره خطاب میکنند. پس با این همه قدمت، باید خودتان را برای دیدن جاهای دیدنی گرمسار آماده کنید. از جاذبههای تاریخی گرفته تا کویرگردی را میتوان در گرمسار تجربه کرد.
باید بدانید که بر اساس تاریخ مکتوب، قدمت شهر گرمسار به پیش از دوره اشکانیان نیز میرسد. بر اساس تحقیقات یکی از باستانشناسان مهم یونان، شهرهایی با نامهای آخه آن، آپاما، خاراکس، کال لیوپ و کاتیرا در اطراف شهر گرمسار وجود داشتهاند که امروزه دیگر اثری از آثار آنها باقی نمانده. اطراف گرمسار، بقایایی از قصرها و قلعههای بزرگی به چشم میخورد که امروزه تنها از آنها خرابهای بیش باقی نمانده. خرابههایی که به دوران سلوکیان و هخامنشیان باز میگردد. قصرهایی رمز آلود که قدمت آنها در هالهای از ابهام فرو رفته و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. حال قصد داریم تا شما را با جاهای دیدنی گرمسار و آثار باستانی آن بیشتر آشنا کنیم.
ایوانکی نام شهرستانی کوچک است که در حد فاصل بین تهران و گرمسار واقع شده. این شهرستان کوچک در بیست کیلومتری گرمسار قرار گرفته. به همین دلیل با وسیله نقلیه شخصی یا تاکسی میتوان بیست دقیقهای به ایوانکی رسید. در این شهرستان زیبا، کاروانسرایی چهار ایوانی قرار گرفته. کاروانسرایی که به شکل شمالی-جنوبی ساخته شده و برای ورود باید از ضلع جنوبی استفاده کرد. جالب است بدانید در کاروانسرای شاه عباسی، تنها از خشت، آجر، گل و سنگ استفاده شده و با این حال به خوبی در طول تاریخ سالم باقی مانده. در این کاروانسرا در ضلع شرقی و غربی دو شاه نشین ساخته شده تا از مهمانان ویژه پذیرایی کند.
کاروانسرای شاه عباسی ایوانکی، با ۲۴ حجره و همچنین چهار بار بند، جزء کاروانسراهای بزرگ آن دوران به شمار میآمده است. در حال حاضر این کاروانسرا بازسازی شده و تحت نظر اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است. به همین دلیل برای بازدید از این کاروانسرا، باید از سازمان میراث فرهنگی مجوز بگیرید.
تعجبی نیست که در گرمسار، کاروانسراهای مختلفی وجود داشته باشند. اطراف گرمسار را تمام بیابان و کویر فرا گرفته است. به همین دلیل مسافران زمانی که به دشت گرمسار میرسیدند، باید در کاروانسراهای مختلف، نفسی تازه میکردند و با قمقمههایی پر شده از آب زلال، به راه خود ادامه میدادند. در جنوب گرمسار و در نزدیکی دریاچه نمک و جاده قدیمی سنگ فرش، کاروانسرایی زیبا به نام کاروانسرای قصر بهرام همانند جواهری در دل کویر میدرخشد. کاروانسرایی که در دوران شاه عباس صفوی بازسازی شد و دوباره زندگی در آن جریان پیدا کرد.
اینجا را بسیاری به نام کاروانسرای شاه عباسی یا رباط سیاه کوه نیز میشناسند. معماران آن دوران، هنر خود را در این کاروانسرا به معرض نمایش قرار دادهاند. آنها با استفاده از سنگهای روشن در نمای خارجی کاروانسرا، تلاش کردهاند تا این مکان از دوردست همانند جواهری در دل کویر بدرخشد و چشم مسافران را به خود خیره کند. همچنین کاروانسرای قصر بهرام با دو حیاط بزرگ و شش برج نیم دایره در اطراف، عظمت زیادی داشته و این مساله باعث شهرت آن شده است.
جالب است بدانید که آب چشمه شاهی، چند کیلومتری با کاروانسرا فاصله دارد. به همین دلیل معماران آن دوران با استفاده از لوله کشی سفالی، آب را از دل کویر به داخل کاروانسرا کشاندند تا مسافران از آن سیر آب شوند. یک شب اقامت در این کاروانسرا و دیدن ستارهها از فاصله نزدیک در دل کویر، چیزی نیست که بتوان از دست داد. کاروانسرای قصر بهرام را میتوان به جرات یکی از بهترین جاهای دیدنی گرمسار دانست.
زمانی که به قصد دیدن کاروانسرای قصر بهرام عازم جنوب گرمسار هستید، باید بدانید که بنای باستانی دیگری نیز در همان محدوده وجود دارد. همانطور که میدانید در گذشته خاندان سلطنتی اصلا در کنار رعیت حاضر به زندگی کردن نبودند. به همین دلیل مکان اقامت آنها نیز باید متمایز میبود. در کنار کاروانسرای قصر بهرام، بنایی دیگر به نام قصر حرم سرا وجود داشت. هنگامی که خاندان سلطنتی در سفر بودند، این مکان تبدیل به حرم سرا و محلی برای استراحت خاندان سلطنتی میشد. همچنین در غیر این صورت، شکارچیان سلطنتی در آن استراحت میکردند.
حتی آب آشامیدنی این قصر از چشمههای دامنه سیاه کوه تامین میشد. معماران آن دوران با استفاده از یک کانال، آب را به یک استخر در بخش جنوبی حرم سرا رسانده بودند. سپس آب از استخر به وسیله کانالهای کوچک به داخل حرم سرا هدایت میشد. این قصر که به دوران شاه عباس تعلق دارد را میتوان یکی از جاهای دیدنی گرمسار دانست که حتما باید از آن دیدن کرد. همچنین از اینجا میتوان به راحتی از دریاچه نمک و جاده سنگ فرش نیز دیدن کرد که جزء جاهای دیدنی گرمسار به شمار میآیند.
اگر در سفر خود به گرمسار رسیدید و به دنبال مکانی برای کمپ زدن میگشتید، حتما به بنه کوه سری بزنید. بنه کوه در بخش شمالی گرمسار واقع شده است و بسیاری از ساکنین این شهر، اینجا را برای استراحت آخر هفته خود انتخاب میکنند. بنه کوه در انتهای رودخانه «حبله رود» قرار دارد و نسبت به سایر مناطق گرمسار، بیشتر به مازندران و فیروزکوه نزدیک است. از این رو فضای سبز زیبایی در بنه کوه انتظار شما را میکشد. این منطقه را میتوان به نوعی پارک جنگلی مهم گرمسار دانست. بسیاری از مسافران که از وجود اینجا آگاه هستند، ترجیح میدهند در میانه راه حداقل کبابی خوشمزه در دل این طبیعت زیبا درست کرده و میل کنند.
اگر پروفسور کردوانی را نمیشناسید، باید بدانید که او را پدر کویر شناسی ایران میدانند. از این رو پارک جنگلی ۹۰ هکتاری گرمسار را به نام او نام گذاری کردهاند. این پارک در سال ۱۳۶۱ تاسیس شد و یکی از جاهای دیدنی گرمسار به شمار میآید. همچنین باید بدانید که درجه هوای این منطقه همیشه چند درجهای کمتر از سایر بخشهای گرمسار است.
کویر را همیشه میتوان نمادی از هیچ دانست. نمادی از پایان حیات و شروع انحطاط. بخشی از زمین که انسان طاقت مقابله با آن را ندارد. اما در عین حال، کویر همان بخشی است که انگار آسمان به زمین میرسد و میتوانید ستارهها را با دست بگیرید. بخشی که انگار خداوند پایانی برای آن در نظر نگرفته است و میتوان وسعت زمین را درک کرد. سکوت محض، پوشش گیاهی منحصر به فرد، آسمانی آبی و موجوداتی که شاید اصلا در زندگی خود ندیده باشید.
مهم نیست که ترجیح می دهید در تور های آفرود شرکت کنید یا به پیادهروی در کویر بپردازید. بی شک کویر اینجا، جزء بهترین جاهای دیدنی گرمسار به شمار میآید. البته توصیه میشود که با تجهیزات کامل و به صورت گروهی وارد این کویر شوید و حداقل یک شب را در بیابان سپری کنید. توجه داشته باشید که بر خلاف باور عموم، انتخاب فصل زمستان برای دیدن کویر گرمسار کاملا اشتباه است. شبهای کویر گرمسار بسیار سرد و طاقتفرسا است.
خب سفرزونی عزیز، نظر شما در مورد جاهای دیدنی گرمسار چیست؟ آیا به نظر شما این شهر کوچک ارزش یک سفر چند روزه را دارد؟ آیا تا به حال از این شهر دیدن کردهاید؟ به نظر شما کدام کویر ایران برای کویرگردی بهتر است؟ دلایل خود را با ما در میان بگذارید. فراموش نکنید که ما عاشق شنیدن نظرات و تجربیات شما هستیم!
متاسفانه اکثر کسانی که از سفر در ایران لذت میبرند، در مورد شهرهای کوچک اطلاعی ندارند. شاید همه ما اصفهان را به خوبی بشناسیم. اما کدام یک از ما تا به حال جسارت و شهرهای اطراف آن را برای سفر انتخاب کردهایم؟ اصلا شاید گاهی از خودمان بپرسیم که مگر شهرهای کوچک چه چیزی دارند که به آن سفر کنیم؟ قطعا هزینههای سفر زیاد است. به همین دلیل باید مقصد سفر را به خوبی انتخاب کرد. اما این بار قصد داریم تا شما را با شهری زیبا در حاشیه کویر آشنا کنیم. شهری که زیباییهای منحصر به فرد خود را دارد و آن را بهشتی در دل کویر میدانند. خوانسار شهری کوچک است که در نزدیکی اصفهان واقع شده. جاهای دیدنی خوانسار بسیار خاص، منحصر به فرد و جذاب هستند. پس با سفرزون همراه شوید تا سفری خیالی را به این شهر کوچک تجربه کنید.
محال است اسم خوانسار بیاید و به فکر عسلهای خوشمزه کوهی آنجا نیوفتیم. متاسفانه با وجود شهرت خوانسار به عسلهای طبیعی و خوشمزهاش، کمتر کسی در مورد جاهای دیدنی آن اطلاع دارد. از نظر بسیاری افراد، خوانسار یک شهر کویری است. معمولا شهرهای کویری گزینه مورد علاقه مسافران نیستند. آن هم تنها به دلیل خشکی و گرمی شدید هوا حتی در فصلهای خنک سال است. اگر شما نیز جزء چنین افرادی هستید، آیا تا به حال این سوال را از خودتان پرسیدهاید که کندوی عسل طبیعی در محیطهای کوهستانی عمل میآید؟
شاید با شنیدن این موضوع تعجب کنید که خوانسار با وجود نزدیکی به اصفهان و کویرهای اطراف، آب و هوایی بسیار معتدل، مطبوع و نسبتا خنک دارد. فاصله خوانسار تا اصفهان تنها ۱۵۰ کیلومتر است. اما به خاطر موقعیت جغرافیایی خاص، گرمی هوای آن در فصل گرما تنها به ۳۱ درجه سانتیگراد خواهد رسید. کوههای زیبا و دشتهای پوشیده از گلهای لاله واژگون باعث شدهاند تا خوانسار تبدیل به یک شهر زیبا با جاذبههای طبیعی بیشمار شود.
اما تنها جاذبههای طبیعی نیستند که باعث جذابیت خوانسار شدهاند. بلکه باید بدانید جاهای دیدنی خوانسار فرای این بوده و میتوانید چند روزی را در این شهر سرگرم بمانید. همچنین باید بدانید که خوانسار در کلمه «چشمهسار» معنا میدهد. پس باید انتظار دیدن چشمههایی را داشته باشید که از دل کوه میجوشند و جان شهر را تازه میکنند.
همانطور که اشاره کردیم، با گران شدن هزینههای سفر، همه افراد ترجیح میدهند تا عاقلانهتر مقصد سفر خود را انتخاب نمایند. از این رو اکثرا به دنبال یافتن شهرهای توریستی پربازدید هستند. همین مسئله باعث شده تا شهرهایی مثل اصفهان، شیراز، مشهد و کلیه شهرهای شمالی کشور، مملوء از گردشگر باشند در حالی که مسافران، خبری از جاهای دیدنی شهرهای دیگر کشورمان ندارند. خوانسار نیز جزء همان دسته از شهرهایی است که اکثر مسافران ترجیح میدهند برای سفر آن را انتخاب نکنند. اما برخی از مسافران در کنار اصفهان، از این شهر نیز دیدن میکنند.
امروز ما اینجا هستیم تا به شما نشان دهیم جاهای دیدنی خوانسار بیش از آن هستند که بتوان از آنها سرسری رد شد. مهم نیست که به دنبال جاذبههای طبیعی هستید یا تاریخی، تنوع جاهای دیدنی خوانسار آنقدر زیاد است که هر سلیقهای را پوشش می دهد. پس با ما همراه باشید تا این جاذبههای دیدنی را بهتر بشناسید.
وجود آب و هوایی کوهستانی و چشمههای مختلف باعث شده تا یکی از زیباترین جاهای دیدنی خوانسار شکل بگیرد. قطعا بسیاری از مسافران، خوانسار را تنها به عشق دیدن منطقه حفاظت شده گلستان کوه یا همان دشت اشک مریم انتخاب میکنند. دشت اشک مریم، نام منطقهای محافظت شده است که در فصل بهار پوشیده از منحصر به فردترین گونه گل لاله میشود.
گلهای لاله واژگونی که در دشت اشک مریم از دل خاک میرویند، به رنگ قرمز و ارغوانی هستند. زیبایی آنها آنقدر منحصر به فرد است که هر بینندهای را مست و مدهوش میکند. وزش باد در میان این دشت باعث میشود تا رنگ گلها متفاوت به نظر برسد. اما شاید بخواهید بدانید که چرا به این دشت، دشت اشک مریم نیز گفته میشود؟
جالب است بدانید که بر اساس افسانههای قدیمی، سیاوش در اینجا به دست گریسوز کشته شده و گلهای لاله واژگون نیز شاهد این قتل بودهاند. به همین دلیل از همان زمان تا به امروز، این گلها در سوگ سیاوش میگریند و دلیل عمر کوتاه آنها نیز همین است.
در ضمن باید بدانید که علاوه بر زیبایی و جلب گردشگر، این لالههای واژگون خاصیت درمانی نیز دارند. از پیاز این گلهای زیبا و دوست داشتنی برای درمان دردهای مفصلی، رماتیسمی و کبدی کمک میگیرند. به همین دلیل است که سازمان محیط زیست از منطقه محافظت میکند. در ضمن عمر کوتاه این گلها تنها از اوایل تا اواخر اردیبهشت ماه است.
اگر اهل طبیعتگردی باشید، یکی از موارد دیگری که در لیست جاهای دیدنی خوانسار توجه شما را به خود جلب خواهد کرد، کوچه باغهای دیدنی آن است. هنوز کوچههایی با دیوارهای خشتی در این شهر به چشم میخورند. کوچههایی که درختان بلند قامت بر آن سایه افکندهاند. کوچههایی که تنها با قدم زدن در آنها، غم از دل آدمی بیرون میآید. هوایی خوش، بوی درخت و کاه گل.
اگر شما هم به دیدن این کوچه باغهای زیبا علاقهمند هستید، باید به محلههای «پایتخت»، «مالگاه»، «محله دو راه»، «چشمه آخوند» و یا «صفائیه» بروید. در این محلهها با پرس و جو از محلیان، میتوانید کوچه باغهای زیبای آن را پیدا کنید.
قطعا با دانستن وجه تسمیه این شهر، در میان جاهای دیدنی خوانسار به دنبال چشمههای مختلف میگردید. البته که حق با شماست. یکی از زیباترین جاهای دیدنی خوانسار، پارک جنگلی سرچشمه خوانسار نام دارد. حوضچههای آب زیادی در میانه این پارک قرار گرفته که از دل «کوه سیل» نشات گرفتهاند. آبی به زلالی اشک چشم و به شیرینی عسل که میتوانید با خیال راحت آن را بنوشید.
چشمههای مختلفی باعث ایجاد این حوضچهها شدهاند. اما از میان آنها میتوان از «چشمه مرزنگوش» و «چشمه شترخون» به عنوان مهمترین آنها یاد کرد. بسیاری از اهالی منطقه، از همین آب مینوشند. آب این چشمهها کاملا پاک، خنک و زلال است. پس شما نیز اگر به دنبال آب معدنی طبیعی هستید، جرعهای از آن بنوشید و لذت ببرید.
پارک جنگلی سرچشمه خوانسار، حدود ۱۵ هکتار وسعت دارد. به همین دلیل حتی با وجود اینکه یکی از جاهای دیدنی خوانسار محسوب میشود، باز هم شلوغی جمعیت را در دل خود خیلی نشان نمیدهد. این پارک که در میدان ۲۲ بهمن خوانسار قرار دارد، محلی برای استراحت بسیاری از مسافران است. سکوهای داخل این پارک باعث میشود تا بسیاری از خانوادههای خوانساری عزیز نیز آخر هفته خود را اینجا سپری کنند.
شاید تعجب کنید اگر بدانید که طبق اسناد تاریخی موثق، اولین منطقه حفاظت شده جهان در خوانسار قرار دارد. پارک ملی قمیشلو با بیش از یک و نیم قرن قدمت، اولین پارک حفاظت شده جهان به شمار میآید. باید بدانید که فرزند ناصرالدین شاه که «ظل السلطان» نام داشت، به دلیل نداشتن مادری قجری، نمیتوانست ولیعهد شود. به همین دلیل او را حاکم اصفهان کردند. او فردی خونخواه و عصبی بود و علاقه زیادی به شکار داشت. به همین دلیل بخشی از خوانسار را به تملک خود درآورد تا در آن شکار کند.
هیچ کس حق ورود به این منطقه را نداشت. حتی روستاییان منطقه نیز نمیتوانستند دام خود را برای چرا به آنجا بیاورند. اما تنها چیزی که از ظالمین تاریخ به جای میماند، خاطرهای ناخوشایند است. خاطرهای که هیچگاه از یاد مردم منطقه نمیرود. حالا جز تلی خاک از ظل السلطان باقی نمانده و شکارگاه او تبدیل به پارک ملی قمیشلو شده است. پارکی که در آن گونههای مختلف جانوری و گیاهی به چشم میخورند. همچنین تا به امروز آثار باستانی زیادی را از این منطقه کشف کردهاند که در موزه قابل رویت هستند.
یکی دیگر از جاهای دیدنی خوانسار ، روستای دره بید نام دارد. روستایی که با تفرجگاهی زیبا و دلنواز شناخته میشود. اگر به دنبال وجه تسمیه این روستا میگردید، باید بدانید که روستای دره بید، به درختان وحشی بیدی معروف است که تمام این روستا را پوشانده. همچنین گلستان کوه یا همان دشت اشک مریم نیز در همین روستا واقع شده. به همین دلیل روستای دره بید را میتوان یکی از جاهای دیدنی خوانسار دانست که حتما باید از آن دیدن کنید.
این روستا را میتوان منطقه ییلاقی خوانسار دانست. به همین دلیل همیشه آب و هوایی عالی و با کیفیت دارد. همچنین تمدنی باستانی در این منطقه وجود داشته است. از این رو باید انتظار دیدن آثار باستانی مختلف را نیز داشته باشید. یکی از بزرگترین و زیباترین آثار باستانی این روستا، قلعهای زیبا است که برخی اعتقاد دارند قدمت آن به دوران شاه عباس باز میگردد. بعضی از تاریخ نگاران چنین ذکر کردهاند که خوانین تبعید شده به اینجا، در همین قلعه زندگی میکردند. به هر حال دیدن این مناظر خالی از لطف نیست.
متاسفانه در مورد جاهای دیدنی خوانسار ، کم لطفیهای زیادی شده است. اگر کمی در مورد خوانسار مطالعه داشته باشید، خواهیم دید که تقریبا یکی از قدیمیترین و باستانیترین روستاهای ایران، در خوانسار قرار گرفته که رحمت آباد نام دارد. اسناد تاریخی زیادی در مورد قدمت این روستا بر جای نمانده است. همچنین رحمت آباد را میتوان یکی از کمجمعیتترین روستاهای ایران دانست.
اما اگر کمی در آن کاوش کنیم، به بقایای قلعهای باستانی خواهیم رسید که بیش از هزار و ۵۰۰ سال قدمت دارد. بر اساس فرضیات تاریخی، اولین قومی که در این منطقه زندگی را آغاز کرد، قوم آریا بود. در نتیجه این منطقه را میتوان بخش خالص آریایی ایران دانست که قدمت بسیار زیادی دارد.
خیلی جالب است بدانید که روستای دماب با بیش ازهزار و ۱۵۰ سال قدمت، یکی از قدیمیترین روستاهای آباد ایران به شمار میآید. با وجود اینکه روستاهای دیگری مثل رحمت آباد قدمت بیشتری دارند، اما داماب تقریبا قدیمیترین روستای آباد ایران است. هنوز افراد زیادی در این روستا زندگی میکنند و آثار باستانی بسیار زیبایی را در خود جای داده است.
البته جالب است بدانید که این روستا تنها به دست دو برادر آباد شده است. این دو برادر، صالح و محب نام داشتند و با تلاش بسیار توانستند این روستا را آباد کنند. در حال حاضر دماب یکی از جاهای دیدنی خوانسار به شمار میآید. شما میتوانید از قلعه سنگ، قلعه حاج حسن، کاروانسرای جلوگیر و قلعه علی احمد در این روستا لذت ببرید.
قطعا دیدن مسجد جامع هر شهری خالی از لطف نیست. با دیدن مسجد جامع شهرهای مختلف، میتوان از قدمت تاریخی آن شهر و فرهنگ دوران قدیم آن آگاه شد. از آنجا که دوران صفویه را میتوان دوران اوج شکوفایی اصفهان دانست، این موضوع در مورد خوانسار که از توابع اصفهان است نیز صادق خواهد بود.
مسجد جامع خوانسار که در جنوب شرقی شهر واقع شده، با گچبریها و منبتکاریهای منحصر به فرد، در دوران صفویه ساخته شده است. علاوه بر قدمت بالای این مسجد، معماری آن بسیار منحصر به فرد و دل نواز است. پس حتما آن را میتوان جزء جاهای دیدنی خوانسار دانست که باید به آن سری بزنید.
بقعه شاهزاده احمد یکی از مکانهای زیارتی در خوانسار محسوب میشود. این بقعه زیبا به امامزاده سید احمد سید محمد بن امام علی النقی تعلق دارد و در نزدیکی رودخانه اصلی شهر قرار گرفته. برای بازدید از این بقعه زیبا باید به خیابان آیت الله خوانساری بروید. قدمت ساخت این گنبد و بارگاه زیبا زیاد نیست و از سال ۱۳۶۳ ساخته شده. اما با این حال با هنرمندی تمام داخل آن را آینهکاری کردهاند و معماری بسیار جالب و دیدنی دارد. به علاوه اینکه با دیدن این بقعه، میتوانید خود را در میان فرهنگ مردم خوانسار غرق کنید.
امامزاده صالح خوانسار را میتوان یکی از مهمترین اماکن زیارتی در تمام شهر دانست. مردم شهر ارادت زیادی به این امامزاده دارند. امامزاده صالح خوانسار از فرزندان امام موسی کاظم است و او را به صالح قصیر میشناسند. اگر از مردم محلی در مورد امامزاده صالح سوال کردید و از شما پرسیدند که سید صالح قصیر اول یا دوم؟ تعجب نکنید. در این شهر دو امامزاده صالح وجود دارد که ما بازدید از سید صالح قصیر اول را به شما توصیه میکنیم.
اگر به دنبال بازدید از مکان تاریخی در خوانسار هستید، حتما سری به خانه ابهریها بزنید. این خانه زیبا که در محله رئیسان و خیابان آیت الله خوانساری واقع شده، ساخته دست حاج سید محمد باقر ابهری است. قدمت این خانه به دوران قاجار باز میگردد و نقاشیها و گچبریهای بسیار زیبایی را در خود جای داده. این خانه با بیش از ۲۲۰ سال قدمت، جزء زیباترین جاهای دیدنی خوانسار به شمار میآید که حتما باید از آن دیدن فرمایید.
خب سفرزونیهای عزیز، آیا نظرتان در مورد خوانسار تغییر کرد؟ آیا به نظر شما هنوز هم خوانسار یک شهر کوچک است که چیزی برای دیدن ندارد؟ یا به نظرتان ارزش یک سفر ۲-۳ روزه را دارد؟ به نظر شما چه شهرهای دیگری مثل خوانسار دارای جاهای دیدنی زیادی هستند اما کمتر کسی از آن ها اطلاع دارد؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید. فراموش نکنید که ما عاشق شنیدن نظرات شما هستیم!
در قلب تهران، با همهی برجها و آسمانخراشهایش، هنوز هم خانههای قدیمی و نوستالژیک پیدا میشود. خانههای حیاط دار و باصفایی که روزگاری، خانوادهها را دور هم جمع میکردند و خاطرات ما را رقم میزدند. اگرچه در کلانشهرها روز به روز از تعداد این خانهها کاسته میشود، اما گاهی متولیان امور، بعضی از آنها را شناسایی کرده و به یک جاذبهی گردشگری برای بازدید عمومی تبدیل میکنند. یکی از این خانهها که چند سالی است فعال شده، عمارت سرای کاظمی است. خانهای قدیمی و دلانگیز با حس و حالی از گذشتههای نهچندان دور. در این مطلب میخواهیم به قلب تهران قدیم برویم و با عمارت زیبای کاظمی آشنا شویم. پس سفرزون را تا انتها همراهی کنید.
محلهی امامزاده یحیی واقع در منطقهی ۱۲ تهران، از آن محلههای قدیمی است که بافت معماری و شهرسازی ارزشمندی دارد. خانهها، راسته و گذرهای ارتباطی در این محله، هنوز نشانههایی از بافت شهری گذشته را در خود حفظ کردهاند. در کوچهی ابوالقاسم شیرازی از این محله، خانهای واقع شده که با ظاهری ویژه در میان خانههای همجوارش خودنمایی میکند. این بنا که قدمتی حدود صد ساله دارد، همان عمارت کاظمی است که این روزها نام خانهموزه تهران قدیم را هم به خود گرفته است.
ساخت بنای عمارت کاظمی به اواسط دوران قاجار بازمیگردد و در دوران پهلوی اول نیز تکمیل شده است. بنا متعلق به فردی به نام میرزا سید کاظم بوده که در اواخر عمرش، اصطبلدار و وزیر دواب دربار ناصرالدینشاه بوده است. پدرش نیز از دولتمردان محمدشاه قاجار بوده و کاظمیهای تهران و تفرش منتسب به وی هستند. از سید کاظم تفرشی علاوه بر این خانه، مسجد و مدرسهای زیبا هم در خیابان ری به یادگار مانده است که به نام بنیانگذار و واقف آن، مسجد و مدرسهی کاظمیه نام دارد.
عمارت کاظمی مساحتی بالغ بر دو هزار مترمربع دارد که بیش از هزار و ۲۰۰ مترمربع آن فضای باز و مابقی زیر بنا است. گویا خانهی فعلی بخشی از یک مجموعهی مفصلتر بوده که اجزاء دیگرش در حال حاضر جدا شدهاند. بنای فعلی دارای دو حیاط است؛ یک حیاط جنوبی در بخش بیرونی و یک حیاط شمالی که در بخش اندرونی قرار دارد. آنچه از قسمت اصلی بهجای مانده قسمت شاه نشین است که یک طبقه در زیر و یک طبقه در رو دارد. بخش اصلی ساختمان به ارتفاع یکونیم متر از کف حیاط بالاتر است و در بخش زیرین آن، زیر زمین خانه قرار دارد. بنا به سبک اواخر دوران قاجار تمامی عناصر خانههای سنتی از جمله بیرونی، اندرونی، آب انبار، مطبخ و اصطبل را دارد. از نکات قابل توجه این خانه وجود رختشویخانه است که در آن زمان امری بسیار کمسابقه بوده؛ چرا که تمام مردم برای شستن لباسها به چشمهها و رودها میرفتند. عمارت سرای کاظمی در سال ۱۳۷۹به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و در سال ۱۳۸۶ تحت بازسازی و مرمت قرار گرفته است.
در گذشته، معماری خانهها متناسب با شأن صاحبخانه، نوع روابط و جایگاه اجتماعی او ساخته میشده است. بالطبع، خانهی کاظمی نیز از این قاعده مستثنا نیست. علاوه بر اصولی بودن کلیات خانه، توجه به جزئیات نظیر گچبریها و در و پنجرهها نیز مد نظر قرار گرفته است. در ساختمان اصلی دو تالار در مرکز قرار گرفتهاند. در طرفین تالارها، گوشوارهها قرار دارند و راهروها در طرفین گوشوارهها شکل گرفتهاند. اتاقهای طرفین حیاط دارای دیوار باربر و پوشش تیرپوش با سقف تخت هستند. زیرزمین دارای طاق کلیل و آجرکاری خوشنقش و نفیس است. در فضای داخلی اتاقها بخشهایی مانند گیلویی تالار و بخاریها، دارای گچ بری هستند ولی مابقی سطوح سادهاند. سطح نمای خارجی تالارها نیز آجر کاری ساده است که در محل رخ بام، گچبریهای گل درشتی نقش بسته است.
اما شاید زیباترین بخش عمارت کاظمی، ارسیهای زیبا و منحصربهفرد بخش شاهنشین باشد. در طرفین تالارها ارسیهای بی نظیری قرار دارند که دارای آلتچینیهای مفصل و پرنقش و نگارند. این ارسیها با انواع شیشههای الوان در سطوح خارجی تزئین شده و با هنر نقاشی پشت شیشه، به زیباترین وجه، پارتیشنهای نقش دار مجللی را آفریدهاند. بهطور کلی، تزئینات بیرونی، نمای زیبای آجری، پنجرههای ارسی و بادگیرها به سبک خانههای یزدی از ویژگیهای منحصر به فرد معماری عمارت کاظمی است.
خانهی کاظمی توسط شهرداری منطقه ۱۲ تهران مرمت شده است و امروزه با عنوان خانهموزه تهران قدیم شناخته میشود. این عمارت شامل نگارخانه، موزهی مردم شناسی، تالار مشاهیر، تماشاخانه و کتابخانهی تخصصی تهران شناسی است. این کتابخانه در قسمتی از طبقه همکف قرار گرفته که یک مرکز اسناد نیز در آن واقع است. کتابخانه شامل کتابهای مجموعهی تاریخ تهران، معماری هنر و همچنین تحقیقات میدانی است که میراث فرهنگی انجام داده و در واقع شناسنامههای ثبتی بناهاست. در بخش تماشاخانه نیز مجموعهای از دوربینهای قدیمی و عکسهای تهران قدیم دیده میشود.
بدون شک یکی از بخشهای جالب توجه در عمارت کاظمی، موزهی مردمشناسی است. در این موزه با استفاده از ماکتها و عروسکها مشاغل و آداب و رسوم مردم تهران، طی ۱۵۰ سال گذشته به نمایش گذاشته شده است. همچنین با استفاده از ویترینهای شیشهای، اشیاء و ابزارآلاتی از زمان قاجار تا دورهی پهلوی اول جمعآوری و به نمایش گذاشته شده است. حتی تحولات پوشش در آن برههی تاریخی نیز، در این موزه قابل توجه است که هم لباس سنتی دورهی قاجار و هم تحول لباسهای سنتی به لباس فرنگی مانند کلاه پهلوی، کت و شلوار و کروات را نشان می دهد. در موزهی کوچکتری هم اسباب بازیهای قدیمی را به نمایش گذاشتهاند که دیدنشان خالی از لطف نیست. برای مثال شما میتوانید در این موزه، وسیلهی بازی چوبی که دقیقا شکل اسکوتر امروزی است را با نام تیزرو مشاهده کنید.
برای دیدن خانهی کاظمی باید به آدرس خیابان پانزده خرداد شرقی، محلهی امامزاده یحیی، کوچهی ابوالقاسم شیرازی، پلاک ۶۶ بروید. دو ایستگاه پانزده خرداد و بهارستان در خطوط یک و دو، نزدیکترین ایستگاههای مترو به این محله هستند که از هر کدام حدود ۱۰ دقیقه پیادهروی خواهید داشت. میتوانید با اتوبوس هم به ایستگاه میدان بهارستان بروید و از آنجا با تاکسی مسیر خود را تا چهارراه سیروس ادامه دهید. محلهی امامزاده یحیی، در محدودهی طرح ترافیک قرار دارد و برای دسترسی با خودروی شخصی، یا باید طرح بخرید و یا برای روزهای تعطیل برنامهریزی کنید.
در این محله خانههای قدیمی و جاذبههای دیگری هم وجود دارد. به جز عمارت کاظمی، خانهی دبیرالملک هم در این محل قرار گرفته و کمی آن طرفتر هم خانهی مهرانگیز کامبیز متعلق به یکی از نوادگان قاجار است. اگر دوست دارید در همان ایوانی بایستید که محمدعلی کشاورز در نقش پدرسالار از آنجا به فرزندانش امرونهی می کرد، حتما سری به این خانه بزنید! خانهی فخرالملوک هم این روزها به سفرهخانه و کافیشاپ تبدیل شده است و در صورت خستگی و گرسنگی میتوانید آنجا را امتحان کنید.