این بار در مجله گردشگری سفرزون به سرغ راهنمای سفر به بندرعباس میرویم. بندری تاریخی که نقشی مهم در تاریخ و اقتصاد ایران داشته. در اسناد تاریخی آغاز ارتباطات تجاری در این بندر به زمان کوروش میرسد. متاسفانه اسناد بسیاری در خصوص تاریخچه بندرعباس وجود ندارد.
اما با آنچه که از علم و سابقهی لنجسازی در این منطقه وجود دارد میتوان پیشینهی این روابط را به خیلی قبلتر نسبت داد. در خصوص نام بندر عباس نظرات بسیاری وجود دارد. از اسامی که این منطقه را با آن میشناختند میتوان این موارد را نامبرد: بندر گمبرون، سورو، کامبارائو یا کاماراو، سالمونت و جرون. هر کدام از این نامها قصهی خود را دارند که در ادامه به آن میپردازیم.
پیش از سفر به هر منطقهای باید در خصوص وضعیت آب وهوایی منطقه بدانیم. این موضوع به انتخاب درست فصل سفر کمک میکند. ما در راهنمای سفر به بندرعباس به بررسی این موضوع میپردازیم.
آب و هوای بندرعباس گرم و مرطوب است. از اواسط آبان تا اواسط فروردین هوای منطقه معتدل است. این بازه زمانی بهترین انتخاب برای سفر به بندرعباس است. گرمترین سردترین روزهای این شهر ۵۲ درجه و ۲ درجه سانتیگراد است.
حمام گله داری: این حمام در حال حاضر موزه مردم شناسی بندر عباس است. حمام گله داری میراث معماری قجری است.
پل لاتیدان: پل لاتیدان یکی از طولانیترین پلهای تاریخی ایران است. این پل در جریان یک سیل شدید از زیر خاک بیرون آمد. قدمت لاتیدا را ۵۰۰ سال تخمین زدهاند.
عمارت کلاه فرنگی: این مکان در گذشته مرکزی بوده برای تجارت داخلی و خارجی. قدمت این بنا به دوران صفویه میرسد. معماری کلاه فرنگی بسیار به سازههای اروپایی نزدیک است.
تمام نکات ضروری راهنمای سفر به بندرعباس در کنار درک روح حاکم به این شهر معنا میدهد. بندرعباس یکی از شاهراههای اصلی تجارت ایران بوده و است. ارزشهای آن در کنار گویش بندری، بوی ماهی آبهای شور، لباسهای پر نقش و رنگ دو چندان میشود. روح زندگی در بندر عباس مانند هوایش پر حرارت است. دستان هنرمندان مردمانش مدام در حال خلق و آفرینش هستند. هوا که کمی تاریک شود در هر گوشهای نوای موسیقی محلی بلند است. بندر عباس