پارک آبی وایلد وادی دبی ، یک مجموعه بی‌نظیر و پرهیجان است. از آن مجموعه‌هایی که اگر پول خرجش کنید، پشیمان نمی‌شوید. یک پارک آبی ۵ هکتاری پیش روی شماست با انوع و اقسام تفریح‌ها. ساعت‌ها می‌توانید در اینجا وقت بگذرانید. در ادامه‌ی این مطلب با سفرزون باشید تا به جزئیات این پارک بپردازیم.
وایلد وادی، هفتمین پارک آبی برتر دنیا، در نزدیکی برج خلیفه قرار دارد و برای ساخت آن از شخصیت جوهه (Juha) در داستان‌های کهن عربی الهام گرفته شده است. برای ورود به پارک کودکانی که قدشان از ۱۱۰ سانتیمتر کوتاه‌تر است ۲۴۹ درهم و بزرگترها ۲۹۹ درهم، باید پرداخت کنند. اینجا بیشتر از ۲۳ مدل وسیله تفریحی و سرگرمی مهیاست. سرسره آبی ۸۰ کیلومتری آن، شما را پر از آدرنالین خواهد کرد.
ماشین‌های موج‌سواری، آبشارهای مصنوعی بلند هرکدام به ارتفاع ۱۸ متر و سقوط ۳۳ متری و آبشار عمیق، همه و همه به این پارک شهرتی جهانی داده‌اند. تجربه سفر شما به دبی با رفتن به پارک آبی وایلد وادی بدون شک، منحصربه‌فرد خواهد شد. اگر خواستید کمد و حوله در اختیار داشته باشید، باید مبلغ ۶۰ درهم نیز بپردازید. با پرداخت این مبلغ دیگر خیالتان راحت است. وسایلتان را در کمد می‌گذارید و در را قفل می‌کنید.
در این پارک آبی، به‌علاوه، محل‌های برای گرفتن آفتاب وجود دارد که می‌توانید آنها را اجاره کنید. اگر برای آفتاب گرفتن بیایید و هیچ وسیله‌ای با خود نیاورده باشید، یک مکان آفتاب‌گیری و روغن و حوله و آب‌معدنی و هر آنچه احتیاج داشته باشید با ۱۵۰۰ درهم در اختیار شما قرار خواهد گرفت.
مثل هر پارک آبی دیگری، سال رختکن ویژه آقایان و بانوان به‌طور جداگانه وجود دارد. اگر قصد کردید جایی بنشینید و استراحت کنید و لذت ببرید یک کابین وی آی پی ۸ نفره، به ساحل رؤیایی جمیرا به همراه حوله و چتر و آفتاب‌گیر وجود دارد. به‌علاوه شما می‌توانید با پولی که دادید به ساحل جمیرا هم قدم بگذارید.
اینجا بر اساس مقررات جهانی ساخت و ساز مکان‌های عمومی، به راهنما برای افراد دچار معلولیت مجهز است و مسیرهایی برای حرکت آنها در نظر گرفته شده است. اگر به دنبال خرید سوغات هستید، در اینجا هم می‌توانید سوغاتی پیدا کنید. لوازم و سوغات موردنیاز در فروشگاهی درون پارک آبی به فروش می‌رسد.
در بخش‌های آفتاب‌گیری قسمت‌های خصوصی‌تری هم وجود دارد که می‌توانید برای آفتاب گرفتن این جاها را انتخاب کنید. در این مجموعه سه رستوران و دو بوفه با بهترین پذیرایی و خدمات و تنوع، همیشه می‌توانند از شما میزبانی کنند.
فیشو، یک حوض پر از ماهی‌های کوچک است که بافت مرده پوست شما را از بین می‌برند و بافت زنده از زیر آن سر برمی‌آورد. هر نفر می‌تواند ۲۰ دقیقه در فیشو بنشیند و از این امکان فوق‌العاده پارک آبی استفاده کند. پس از فیشو احساس رهایی می‌کنید. گردش خون در پاها و بافت‌های مرده دوباره به راه می‌افتد و شادابی را خودتان حس خواهید کرد.
در ماه‌های نوامبر تا فوریه از ساعت ۱۰ صبح تا ۶ عصر،
از ماه‌های مارس تا مه و سپتامبر تا اکتبر از ساعت ۱۰ صبح تا ۷ عصر،
از ماه‌های ژوئن تا اوت از ساعت ۱۰ صبح تا ۸ عصر
یک‌شنبه تا پنجشنبه: ۱۰ تا ۱۹
جمعه‌ها: ۱۰ تا ۲۰
شنبه‌ها: ۱۰ تا ۲۰
آدرس: امارات متحده عربی، دبی، منطقه جمیرا، ناحیه جمیرا ۲، خیابان جمیرا، رو به روی برج العرب، پارک آبی وایلد وادی
تلفن‌ها :
۴۴۴۴ ۳۴۸ ۴ ۹۷۱+
۸۳۷۴ ۴۰۶ ۴ ۹۷۱+
۸۶۵۴ ۴۰۶ ۴ ۹۷۱+
گرمای فصل تابستان، میل ما را به گردش در اطراف جاذبه‌های آبی بیشتر می‌کند. آبشارها در همه جای دنیا، از جمله هیجان‌انگیز‌ترین جاذبه‌های آبی‌اند که همیشه تحسین گردشگران را به همراه دارند. تماشای یک آبشار، حس لذت‌بخشی از بودن در کنار طبیعت دارد و به ما انرژی و شور زندگی می‌بخشد. نواحی غرب و شمال غربی کشور ما نیز، مملو از آبشارهای زیباست که همیشه توجه گردشگران را به سوی خود جلب می‌کنند. در این مطلب قصد داریم تا به سراغ یکی از آبشارهای شمال غرب کشور‌مان برویم. آبشار شلماش در شهر سردشت استان آذربایجان غربی. با سفرزون همراه باشید تا شما را با این آبشار زیبا و خروشان بیشتر آشنا کنیم.اگر تا به امروز از آبشارهای خروشان بازدید نداشته‌اید، حتماً تا به حال تصویری از آنها را دیده‌اید! آبشارهای مشهوری نظیر نیاگارا در مرز ایالات متحده و کانادا و نیز آبشار ویکتوریا در آفریقا از این جمله‌اند. آبشارهای خروشان معمولاً از به هم‌پیوستن چند شاخه رود مختلف به یکدیگر تشکیل می‌شوند و از ارتفاعی بسیار بلند، با فشار زیاد به پایین می‌ریزند. شاید در نگاه اول سهمگین و ترسناک به نظر برسند ولی بیشتر از آن حس زندگی می‌دهند. جریان زندگی با تمام سختی‌ها و فشار‌های معمولش. آبشار شلماش نیز از دسته‌ی همین آبشارهای خروشان است.
شلماش آبشاری پر‌آب و پر‌خروش در استان آذربایجان غربی است که در ۱۵ کیلومتری جنوبی شهر سردشت واقع شده است. سردشت، منطقه‌ای کوهستانی و پوشیده از جنگل با ۱۵۰۰ متر ارتفاع از سطح دریاست. آبشار شلماش نیز در دل همین نا‌همواری‌ها، و در جوار دره‌ای زیبا قرار گرفته است. این آبشار در نزدیکی روستایی به نام شلماش قرار دارد. مسیر سردشت به سمت شلماش مسیر زیبا و پر‌درختی است و به خوشی‌های سفر به این آبشار زیبا می‌افزاید.
چنان‌که گفتیم، شلماش آبشاری خروشان واقع در دره‌ای سرسبز و در کنار جنگل‌های پراکنده‌ی سردشت است. شلماش از مهم‌ترین آبشارهای حوضه‌ی رودخانه‌ی زاب است که از انشعاب سه رودخانه کوچک تشکیل می‌شود. این رودخانه درست روی گسل فرعی روستای آلمان و روستای شلماش جاری است. آبشار شلماش از سه طبقه پشت سر هم تشکیل شده که هرکدام ارتفاع متفاوتی دارند. آب‌های خروشان آبشار اول روی آبشارهای بعدی می‌ریزد، و در مجموع از ارتفاع ۵۰ متری به پایین سرازیر می‌شود. این آبشار درزمان پر‌آبی با سرازیر شدن از لای صخره‌ها و ایجاد مناظر بسیار زیبا موجب تشکیل یک استخر می‌شود.
چنان‌که گفتیم شلماش، آبشاری سه طبقه است که درست پشت سر هم قرار گرفته‌اند. آبشار اول نزدیک پارکینگ محوطه است، ولی برای دیدن دو آبشار بعدی باید مسافت نسبتاً زیادی را پایین بروید و وارد دره‌ای عمیق شوید. اگرچه با ساخته‌شدن پله‌ها و حصارها، بالا و پایین رفتن از دره نسبت به سال‌های قبل، راحت‌تر و کم خطرتر شده است. این پله‌ها به حدی نزدیک هستند که آبشارها را از نزدیک‌ترین فاصله‌ی ممکن می‌بینید و حتی پاشیدن قطره‌های آب روی صورت‌تان را نیز حس می‌کنید. ولی بهتر است مراقب باشید و از خود بیخود نشوید! پایین رفتن از ۳۸۵ پله در سرازیری کمی احتیاط می‌خواهد. تازه باید فکر برگشت و طی کردن همین پله‌ها در سربالایی هم باشید!
با حضور در این منطقه می‌توان علاوه بر تماشای زیبایی های آبشار و چشم انداز‌های پیرامون آن، پیاده‌روی کوتاه و دل انگیزی در میان جنگل و دره‌ای سرسبز تجربه کرد. شما در مسیر پارکینگ تا آبشار از بین درخت‌های بلوط، چنار، انار و گردو می‌گذرید و هوای خوش منطقه و گذشتن از زیر سایه درخت‌ها، حالتان را جا می‌آورد. ترکیب رودخانه، آبشار، کوه و جنگل، منظره‌ای دیدنی را در مقابل چشم‌مان به وجود می‌آورد و تصویر فوق‌العاده‌ای در ذهن‌مان ثبت می کند.
در فصل بهار، آبشار خروشان شلماش پر‌آب‌ترین و زیباترین روزهای خود را می‌گذراند و جلوه‌های زیبایی از خود به نمایش می‌گذارد. البته آب‌و‌هوای این منطقه در ابتدای بهار تا اواسط اردیبهشت‌ماه هنوز سرد است. از اوایل خرداد هوای منطقه بهتر می‌شود و تا اواسط پاییز زمان مناسبی برای بازدید از آبشار است. البته از اواسط تابستان آب این رودخانه بسیار کمتر از قبل می‌شود و فقط حوضچه‌ی این رودخانه چون الماسی سبز رنگ در منطقه خود‌نمایی می‌کند. در فصل زمستان، یخ زدن آبشار مناظر زیبایی به وجود می‌آورد. اگر با یخبندان و هوای سرد مشکلی ندارید، می‌توانید راهی شلماش شوید.
شلماش در ۱۵ کیلومتری جنوب سردشت و ۲۴۱ کیلومتری ارومیه واقع شده است. از تهران تا سردشت حدود ۱۰ ساعت و از ارومیه تا سردشت حدود ۴ ساعت فاصله است. از سردشت در یک جاده کوهستانی زیبا به طرف روستای مراغان و روستای شلماش راهی شوید. این جاده آسفالت و امن است و و تا آبشار ۲۰ دقیقه فاصله دارد. تابلوی تفرجگاه آبشار شلماش را پیش از رسیدن ابه روستای شلماش خواهید دید. در ورودی آبشار با پارکینگ بزرگی روبه رو می‌شوید که از محوطه‌ی آن تا نخستین آبشار تنها ۲۰ متر فاصله دارید.
بازدید از آبشار خروشان شلماش، خاطره‌‌ی خوش و تصویر بکری را در ذهن‌تان به یادگار بگذارید.
تبریز، شهری با قدمت چهار هزار ساله است که به اولین‌ها شهرت دارد. اولین دانشگاه، اولین چاپخانه، اولین چاپ اسکناس، اولین سینما و اولین‌های دیگر. موزه شهرداری تبریز نیز یکی از همین اولین‌هاست که با بازدید از آن می‌توانید قدم در تاریخ گذاشته و از نخستین شهرداری ایران دیدن نمایید. این ساختمان در واقع یک کاخ موزه است. کاخ و عمارتی متعلق به شهرداری، که بعدها بخشی از آن به موزه تبدیل شد. با سفرزون همراه باشید تا اطلاعات بیشتری را در مورد این موزه با شما به اشتراک بگذاریم.
بنای اصلی کاخ موزه‌ی شهرداری، در میدان شهرداری یا ساعت، در تقاطع خیابان امام خمینی و ارتش واقع شده است. این ساختمان در مرکزی‌ترین قسمت شهر قرار دارد.
بعد از امضای فرمان مشروطه و تشکیل انجمن ایالتی آذربایجان در تبریز، دستور ایجاد ادارات و مؤسسات جدید صادر شد که فرمان تأسیس بلدیه یا شهرداری از جمله‌ی آنها بود. به منظور اجرای این امر، در سال ۱۳۱۴، گورستان نوبر (مقصودیه) را که در مرکز شهر واقع بود تخریب کردند تا ساختمان شهرداری تبریز در آنجا احداث شود. ساخت بنا در همین سال و زمانی که ارفع‌الملک جلیلی شهردار تبریز بود، آغاز شد و تا حوالی سال‌های ۱۳۲۰ ادامه داشت. بنابراین نخستین نهاد شهرداری تبریز و اولین بلدیه‌ی ایران ساخته شد. این عمارت در فهرست آثار ملی ثبت شده‌ی ایران قرار دارد.
با وجود احداث ساختمان جدید شهرداری، عمارت قدیمی هنوز هم مرکزی مهم برای انجام فعالیت‌های این نهاد در شهر تبریز است. جلسات شورای شهر در یکی از سالن‌های آن برگزار می‌شود و شهردار ملاقات‌های مهم و رسمی خود را در این بنای تاریخی انجام می‌دهد.
در سال ۱۳۸۶ و بعد از چندین دهه کاربری اداری، در طبقه‌ی زیرین ساختمان شهرداری تبریز، درون فضایی به مساحت ۸۰۰ مترمربع و با هزینه‌ای معادل ۱۱۰ میلیون تومان، موزه‌ای دایر شد که به عنوان تنها موزه‌ی تاریخ شهرداری‌های ایران شناخته می‌شود. این موزه علاوه بر به نمایش گذاشتن آثاری که از بلدیه‌ی (اولین شهرداری) تبریز باقی مانده است، شامل اشیاء و اسناد ارزشمندیست که گواهی بر فرهنگ و هنر مردم تبریز هستند. ویژگی‌های منحصر به فرد و جذابیت زیاد موزه‌ی شهرداری، آن را به یکی از مکان‌های پربازدید استان آذربایجان شرقی بدل نموده است. علاقه‌مندان به تاریخ معاصر تبریز، می‌توانند در همه‌ی ایام سال از ساعت ۸ الی ۱۸ و در تعطیلات نوروز تا ساعت ۲۱ از موزه دیدن کنند.
تبریز تابستان‌های خنک و زمستان‌های سردی دارد. دمای هوا در زمستان و در بازه‌ی زمانی ۱۰ بهمن تا ۱۰ دی، معمولاً به زیر صفر می‌رسد و بارش برف و یخبندان، سرمای شدیدی را با خود به همراه می‌آورند. از ۱۰ تیر تا ۱۰ مرداد، تبریزی‌ها حداکثر دمای ۳۰ درجه‌ی سانتیگراد را تجربه می‌کنند. بنابراین بهترین زمان برای سفر به تبریز، اواخر بهار تا روزهای پایانی فصل تابستان است. در این مدت به راحتی و به دور از گرما می‌توان به گشت و گذار در شهر پرداخت، به موزه‌ی شهرداری رفت و اوقات خوش و خاطره‌انگیزی را رقم زد. در تیر ماه، جشنواره‌ی تابستانی تبریز، با قدمت بیش از ۱۰ سال در عمارت شهرداری برگزار می‌شود که می‌تواند بهانه‌ی خوبی برای سفر گردشگران به این شهر باشد. به طور معمول ایام نوروز از پربازدیدترین زمان‌های موزه هستند.
به کمک اتومبیل شخصی و اتوبوس‌های شهری می‌توان به راحتی به محل موزه رسید. بهترین مسیر، حرکت از سمت ایستگاه راه آهن و استفاده از اتوبوس درون شهری تا ایستگاه تربیت و سپس یک پیاده‌روی کوتاه تا مقصد است. از جمله هتل‌های نزدیک به عمارت شهرداری هم می‌توان هتل سهند، هتل آزادی، هتل بهبود، هتل کایا، هتل ۵ ستاره‌ی پارس ائل گلی و هتل چهار ستاره‌ی بین‌المللی تبریز را نام برد. در صورت اقامت در این هتل‌ها، دسترسی آسان و راحتی به موزه خواهید داشت.
موزه‌ی ادبی استاد شهریار ، موزه‌ی سنجش ، خانه‌ی حیدرزاده و خانه‌ی نیکدل در پشت ساختمان شهرداری قرار دارند که گردشگران می‌توانند از این اماکن هم دیدن کنند. بازار بزرگ تبریز، ارگ علیشاه ، مسجد کبود ، پارک ائل گلی و… از دیگر نقاط جذاب گردشگری شهر تبریز هستند که می‌توانید پس از موزه‌ی شهرداری به آنها هم سر بزنید، ببینید، لذت برید و خوش باشید.
در پایان هم از سوغاتی‌های بی‌نظیر شهر تبریز همچون انواع شیرینی مثل نوقا، قرابیه، باقلوا، اریس و راحت الحلقوم و فرش و گلیم و چرم و منبت‌کاری و قلم زنی و… تهیه کنید و به عنوان یادگاری با خود به همراه ببرید.
تفلیس چند سالی است که بین گردشگرهای ایرانی حسابی محبوب است و خیلی‌ها دوست دارند سالی یک بار به این شهر زیبا سفر کنند. تفلیس دیدنی‌های زیادی دارد که برای دیدن‌شان برنامه‌ریزی دقیق لازم است. اما بین دیدنی‌های شهر یکی از آنها هم برای گرجی‌ها و هم برای ما ایرانی‌های ارزش خاصی دارد: قلعه ناریکالا . جاذبه‌ای که در نظر اهالی تفلیس در بالای لیست دیدنی‌های شهر قرار دارد. قلعه هر چند امروز خارج از مرزهای ایران است اما همچنان مهر ایرانی بودن را بر پیشانی‌اش دارد و با تاریخ و گذشته ایران پیوند خورده. این بار در مجله سفرزون می‌خواهیم از این قلعه و تاریخش برایتان بگوییم. با سفرزون همراه باشید.
منطقه‌ای که امروز شهر تفلیس نامیده می‌شود در زمان حکومت ساسانیان جزئی از خاک ایران بود. حاکمان آن زمان منطقه که ایرانی بودند در قرن چهارم میلادی یعنی حدود ۱۶۰۰ سال پیش این قلعه باشکوه را روی تپه‌های سنگی ساختند. قلعه در زمان ساخته شدنش اهمیت استراتژیک داشت و محل کنترل رفت و آمدها به تنگه بود. سال‌ها بعد و بعد از فروپاشی امپراتوری ساسانی، حاکم دیگری این منطقه را تصرف کرد و شهری ساخت که به نام تفلیس مشهور شد. شهر جدید در گذر سال‌های طولانی به مهم‌ترین شهر منطقه تبدیل شد و قلعه زیبا با ابهت و قدرت آخرین سنگر مدافعان شهر بود.
قلعه پارسی تفلیس را قلعه مادر هم می‌نامند و هنوز که هنوز است به عنوان نماد باستانی دفاعی شهر شناخته می‌شود. قلعه‌ای که امروز قلعه ناریکالا نام دارد، تا قبل از حمله مغول‌ها به قلمرو ایران به زبان بومی منطقه شوریس سیخه به معنای دژ رشک‌آور، نامیده می‌شد. تا زمان حمله مغول‌ها قلعه هم کاربرد دفاعی داشت و هم به عنوان زندان و سیاهچال استفاده می‌شد. اما بعد از حمله مغول‌ها و تصرف شهر تفلیس و قلعه، نامش را هم به «نارین قلعه» تغییر دادند. نارین قلعه هم به مرور زمان و تأثیر گرفتن از لهجه محلی به ناریکالا تبدیل شد. اما مغول‌ها که نام‌شان با ویرانی گره خورده گویا با این قلعه مهربان بودند و بازسازی‌اش کردند.
تفلیس در مرز آسیا و اروپا، قرن‌هاست که یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های مسیحیت است. در بخش پایینی حیاط قلعه‌ای که قلب تفلیس نامیده می‌شود، در قرون وسطی یعنی حدود قرن دوازدهم میلادی، کلیسایی ساخته شد. این کلیسا به نام یکی از قدیسان مهم مسیحی سنت نیکلاس نامیده شد. کلیسای سنت نیکلاس حدود صد سال بعد از ساخته شدن در آتش‌سوزی از بین رفت. اما بارها بازسازی شد که تاریخ آخرین بازسازی ۱۹۹۶ است. کاوشگران براساس لوح‌هایی که در کاوش‌‌های مختلف قلعه ناریکالا و کلیسا به دست آوردند توانستند طرح اولیه کلیسا را به دست آورند. کلیسای سنت نیکلاس با همان طرح قدیمی و اولیه بازسازی شده و سه ورودی در سه طرف بنا دارد. داخل کلیسا به رسم تمام کلیساها با نقاشی‌های دیواری داستان‌های کتاب مقدس و تاریخ گرجستان تزئین شده است.
قلعه روی کوه متاتسمیندا ساخته شده که در مرکز شهر تفلیس قرار دارد. با وسایل نقلیه عمومی به راحتی می‌توانید خودتان را به پای کوه برسانید. اما اگر بخواهیم دقیق‌تر آدرس بدهیم، بهتر است بگوییم سه راه برای رسیدن به قلعه وجود دارد. راه اول از طریق تراموای هوایی تفلیس است، راه دوم از مسیر باغ گیاه‌شناسی است و مسیر سوم راه‌پیمایی از منطقه حمام‌های گوگردی. از هر کدام از این سه راه و کمی کوهنوردی خودتان را به قلعه برسانید منظره چشم‌نواز شهر را در برابرتان خواهید دید. بازدید از قلعه رایگان است و نیازی به تهیه بلیت نیست. باغ گیاه‌شناسی هم نزدیک قلعه است و می‌توانید با یک تیر دو نشان بزنید. برای بازدید از قلعه ناریکالا بین ۱ تا ۲ ساعت زمان لازم دارید.
بسیاری از مسافران در سراسر دنیا هستند که تنها به خاطر قدم زدن در زیباترین مسیرهای پیاده روی به جاهای مختلف دنیا سفر می‌کنند. اصولا پیاده روی در سفر یک تیر و دو نشان است. هم شما می‌توانید تناسب اندام خود را در سفر حفظ کنید و هم یک تجربه جدید را به دست بیاورید. برخی از مسیر‌ها در دنیا آنقدر زیبا هستند که واقعا انصاف نیست سر سری از آنها بگذریم. گاهی نیاز است تا با آرامش گام به گام قدم برداریم و طعم زیبایی‌های آن را زیر زبان خود احساس کنیم. اگر شما نیز به چنین تجربه منحصر به فردی علاقه مند هستید، پس قطعا انتظار دارید هرچه سریع‌تر با زیباترین مسیرهای پیاده روی در دنیا آشنا شوید. پس بیش از این شما را منتظر نگه نمی‌داریم. با سفرزون همراه شوید تا زیباترین مسیرهای پیاده روی در دنیا را بشناسید.
پیش از هر چیز باید در مورد نپال صحبت کنیم. نپال کشوری زیبا است که در شمال هندوستان و آسیا واقع شده. اگر قصد عزیمت به نپال و دیدن مسیر پیاده روی آناپورنا سیرکویت را دارید، باید انتظار ریاضت طولانی را داشته باشید. این مسیر نوعی مسیر رستگاری محسوب می‌شود. برخی معتقد‌اند که عبور از این مسیر شما را به تزکیه نفس می‌رساند. به همین دلیل بین مسافران و عاشقان پیاده روی در طبیعت، مسیر آناپورنا سیرکویت، حالت نمادین دارد.
این مسیر با تصور شما کاملا تفاوت دارد. اینطور نیست که بتوانید در عرض یک روز آن را بپیمایید. طول این مسیر ۲۳۰ کیلومتر بوده و برای پیمودن آن حدود ۲۰ روز پیاده روی لازم است. اما در این مسیر شما با مناظر طبیعی بی‌همتایی رو به رو خواهید شد. شاید در ابتدا تصور کنید که ۲۰ روز پیاده روی جان آدم را می‌گیرد. اما باور کنید که همه مسافران در انتهای این مسیر جزء زیبایی چیزی را به خاطر نمی‌آورند. قطعا اینجا را می‌توان یکی از زیباترین مسیرهای پیاده روی دنیا دانست.
متاسفانه به دلیل عدم تبلیغات مناسب، کمتر کسی در مورد جاذبه‌های دیدنی شیلی چیزی می‌داند. شیلی از نظر طبیعت کشوری بسیار بکر و سرسبز به شمار می‌آید که در آمریکای جنوبی واقع شده. اگر در مورد جاذبه‌های دیدنی و طبیعی شیلی کمی تحقیق کنید، با پارک تورس دل پاین رو به رو خواهید شد.
حتما تا به حال حداقل یک بار نام طبیعت و حیات وحش بکر پاتاگونیا به گوش شما خورده است. اما در میان این همه زیبایی، نام مسیر گری گلیسیر به وضوح مشخص است. مسیری که ۱۲ کیلومتر طول دارد و برای پیمودن آن تنها نیاز به ۵ ساعت زمان خواهید داشت. این مسیر از شمال غرب به گری گلیسر خواهد رسید. گلیسیر در زبان انگلیسی به معنای یخچال طبیعی است. زمانی که به انتهای مسیر خواهید رسید، با منظره زیبای یخی رو به رو خواهید شد. تجربه این مسیر بسیار بی‌همتا است.
اگر اهل طبیعت گردی و پیاده روی باشید، محال است نام وست کوست تریل به گوش شما نخورده باشد. یکی از معروفترین و زیباترین مسیرهای پیاده روی در دنیا، همین وست کوست تریل است. این مسیر زیبا که ۷۵ کیلومتر طول دارد، در کانادا واقع شده و می‌توان آن را یکی از زیباترین مسیرهای پیاده روی تمام دنیا خطاب کرد.
نکته جالب توجه در مورد وست کوست تریل این است که مسیر آن در سال ۱۹۰۶، حدود یکصد سال پیش ساخته شد. در آن زمان یک کشتی به سواحل صخره‌ای غرب جزیره ونکوور برخورد کرده بود. دولت هم به خاطر دسترسی به آنها این مسیر را ایجاد کرد. اما امروز دیگر وست کوست تریل کاربرد دیگری دارد. هر ساله بین ماه می تا سپتامبر، مسافران کاهش طبیعت گردی و پیاده روی برای قدم زدن در طبیعت بکر کانادا به اینجا می‌آیند.
قطعا مسیر آتر را می‌توان یکی دیگر از زیباترین مسیرهای پیاده روی دنیا دانست. محل قرارگیری این مسیر باعث شده تا بسیار دیدنی و جذاب شود. این مسیر ۴۰ کیلومتری در امتداد ساحل شرقی کیپ قرار گرفته. همچنین از طرف دیگر در مجاورت پارک ملی سیتسیکاما قرار دارد. در نتیجه پیمودن این مسیر را می‌توان یک تیر و چند نشان دانست.
با وجود اینکه ورزشکاران و عاشقان پیاده روی می‌توانند در طول یک روز این مسیر را پشت سر بگذارند، اما بهتر است آن را در طول ۵ روز پیمایید. بهتر است هر روز تنها ۸ کیلومتر را پشت سر بگذارید تا همزمان از زیبایی مسیر لذت ببرید و خستگی راه در جان شما نفوذ نکند. پیمودن این مسیر با وجود شیب‌های تند کمی دشوار است، اما دیدن مناظر طبیعی در طول مسیر روح شما را تازه می‌کند.
مگر می‌شود که کسی عاشق سفر باشد و ماچو پیچو را نشناسد. معابدی مرموز در آمریکای جنوبی و کشور پرو، جایی که هر کسی را عاشق خودش می‌کند. دسترسی به ماچو پیچو به خودی خود نیاز به پیاده روی طولانی در دل طبیعت دارد. برای اینکه از اینکا به ماچو پیچوی مرموز برسید، باید یکی از زیباترین مسیرهای پیاده روی در جهان را پشت سر بگذارید.
این میسر ۴۲ کیلومتر طول دارد اما به دلیل سختی و ناهمواری مسیر، بهتر است آن را در عرض سه تا پنج روز پیمایید. کمپ‌های شبانه در طبیعت بکر آمریکای جنوبی واقعا خاطره‌ای نیست که تا آخر عمر فراموش کنید. در این مسیر ممکن است گونه‌های مختلف حیوانی و گیاهی را ببینید که واقعا زیبا هتسند. همچنین آثار باستانی مختلفی که متعلق به اقوام مایا هستند را نیز می‌توانید در اینجا شاهد باشید.
آیا فیلم وایلد را به یاد دارید؟ فیلمی که در آن چریل استرید، نویسنده آن کتاب، بیش از ۱۶۰۰ کیلومتر را پشت سر گذاشت تا از کالیفرنیای جنوبی به پل خدایان برسد؟ پلی که در مرز اورگان واشنگتن قرار دارد. اگر این فیلم را دیده باشید، باید بدانید که داستان فیلم در مسیر پسیفیک کرست آمریکا اتفاق افتاده است.
این مسیر طول و دراز از کانادا تا مکزیک کشیده است. برخی قسمت‌های این مسیر بسیار خطرناک هستند و کمتر کسی می‌تواند آن را به صورت کامل پشت سر بگذارد. به همین دلیل است که عاشقان پیاده روی در طبیعت، به صورت گروهی تلاش می‌کنند تا پسیفیک کرست را شکست دهند. این مسیر یکی از معروفترین و زیباترین مسیرهای پیاده روی در تمام آمریکا به شمار می‌آید.
گالاپاگوس نام مجمع‌الجزایری دور افتاده است که حیات وحش بسیار منحصر به فردی دارد. در این میان ایزابلا بزرگ‌ترین جزیره این مجمع‌الجزایر است که تنها ۹۶ کیلومتر طول دارد. زمانی که از بالا به این جزیره نگاه کنید، انگار که یک اسب دریایی غول پیکر را در آب می‌بینید.
لاک‌پشت‌های غول پیکری که در مستند‌های تلویزیون می‌بینید، اکثرا در این جزیره کوچک زندگی می‌کنند. ایزابلا یک جزیره آتفشانی فعال به شمار می‌آید. سیرا نیگرا نیز یکی از پنج آتفشان فعال این جزیره است. نام مسیر پیاده روی این جزیره هم دقیقا سیرا نیگرا است.
هنگامی که در این جزیره پیاده روی می‌کنید، با کاسه‌های آتشفشانی رو به رو خواهید شد که قطر برخی از آنها به ۹ کیلومتر می‌رسد. برای برخی افراد این یک پیاده روی دیوانه‌وار بوده و اصلا منطقی به نظر نمی‌رسد. اما اگر به دنبال یک تجربه منحصر به فرد هستید، اینجا یکی از زیباترین مسیرهای پیاده روی دنیا برای شما خواهد بود.