کوه های گل افشان ، جوشش شگفت‌انگیز زمین
سرزمین ایران شگفتی‌های منحصربه‌فرد کم ندارد. در هر گوشه‌ای از سرزمینمان دیدنی‌هایی وجود دارد که در جهان یگانه‌اند و از وجودشان بی‌خبریم. یکی از این شگفتی‌ها در جنوب شرقی ایران و در محلی بسیار عجیب قرار دارد، جایی که دریا و کویر به هم می‌رسند. کویر و دریا در کنار هم منظرهای بی‌نظیر و زیبا ایجاد کرده‌اند، حال به این منظره فراموش‌نشدنی یک پدیدۀ طبیعی یعنی چاله‌ای که گل از آن فوران می‌کند را هم اضافه کنید. نتیجه، فضایی خار‌‌ق العاده خواهد بود که یکی از به‌یادماندنی‌ترین سفرهایتان را رقم خواهد زد. در این مطلب مجله گردشگری می‌خواهیم درباره این جاذبه شگفت‌انگیز یعنی کوه های گل افشان برایتان بگوییم. اگر عاشق سفر به جاهای خاص و متفاوت هستید این مطلب را بخوانید و برای سفر هیجان‌انگیزتان برنامه‌ریزی کنید.
کوه های گل افشان چابهار
کوه های گل افشان ، گِلپاشی در مرز کویر و دریا
یکی از جاذبه‌های حیرت‌ا‌نگیز شهرستان چابهار کوه‌های گِلپاش است. مهمترین کوه گلپاش در منطقه‌ای به نام بندر تنگ در نزدیکی کُنارک قرار دارد. ارتفاع کوه گل افشان بندر تنگ حدود ۱۰۰ متر است و قطر قاعده کوه هم در همین حدود است. همانطور که گفتیم بندر تنگ جایی است که دریا و کویر به هم می‌رسند و به همین دلیل دور تا دور کوه را بیابان احاطه کرده است.
برای رسیدن به کوه باید از چاله‌ای ۲ متری که در فاصله ۲۰۰ متری کوه وجود دارد عبور کرد. اگر فصل بارندگی نباشد بالا رفتن از کوه کار سختی نیست. به بالاترین نقطه کوه که برسید چاله‌ای پر از گل به قطر یک متر و عمق نیم مترمی‌بینید. در هر دقیقه حباب‌های گل درست می‌شوند و با صدای شبیه ترکیدن حباب می‌ترکند و گل به اطراف پرتاب می‌شوند. در کنار کوه گل افشان دو کوه دیگر با ارتفاع کمتر وجود دارند که در گذشته گل افشان بوده‌اند. از دهانه‌های این کوه‌ها هر ۱۰ تا ۱۵ دقیقه یکبار گل خاکستری رنگی به طرف دامنه‌ها سرازیر می‌شود .
کوه های گل افشان در گویش اهالی استان سیستان و بلوچستان و هرمزگان نام‌های متفاوتی دارند. اهالی منطقه گواتر آنها را «جلگه دشتیاری»، مردم شرق بلوچستان «بوتن» و اهالی چابهار، کهیر و زرآباد گل افشان را «گلپاشان» و «ناپک» می‌نامند که به معنای «ناف زمین» یا «ناف دریا» است. اهالی شرق هرمزگان هم به گلپاش «آب باد» می‌گویند. در مجموع ۲۰ گل افشان در جنوب شرق ایران وجود دارد که مهمترین گلپاش این کوه واقع در بندر تنگ است.
حاصل اتفاقات عجیب و غریب زمین
در مورد علت به وجود آمدن این چشمه‌ها دلایل مختلفی گفته شده است اما بیشتر افراد بر این موضوع اتفاق نظر دارند که به علت نزدیک بودن این منطقه به اقیانوس هند، پوسته زمین در این ناحیه شکل خاصی دارد. در واقع در زیر این منطقه پوسته اقیانوس با شیب خیلی تندی داخل زمین فرو می‌رود که فشار زیادی به پوسته زمین وارد می‌کند. فشاری که ایجاد می‌شود باعث خارج شدن آب و گل از زمین می‌شود. به همین علت در این منطقه گل افشان‌ها و چشمه‌های آب معدنی زیادی وجود دارد. سرد بودن گل خارج شده و وجود نداشتن بخار این ادعا را تأیید می‌کند چرا که در مناطقی که پدیده مشابه‌ی به علت گرمای زمین و فعالیت‌های ادامه مطلب...
آرامگاه خیام ، آمیزه‌ای از شعر، هندسه و ستاره‌شناسی
که از شهرهای استان خراسان رضوی در شرق ایران است، یکی از اصلی‌ترین و با اهمیت‌ترین مراکز فرهنگی، تاریخی و گردشگری در شمال شرقی کشور محسوب می‌شود. حال می‌خواهیم با هم به شهر تاریخی نیشابور برویم و از آرامگاه خیام نیشابوری که از معروف‌ترین مکان‌های دیدنی و از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری این شهر است، دیدن کنیم و در مورد آن بیشتر بدانیم. با مجله گردشگری سفرزون همراه شوید تا سفری کوتاه و چند دقیقه‌ای به آرامگاه این ادیب و دانشمند مشهور ایرانی داشته باشیم.
آدرس آرامگاه خیام در نیشابور
آرامگاه خیام در جنوب شرقی نیشابور قرار دارد که برای رفتن به آنجا ابتدا باید به میدان فضل رفته و سپس وارد بلوار شهدا شوید. کمی که جلو بروید، تابلوی مربوط به باغ و آرامگاه خیام را مشاهده خواهید کرد. برای رسیدن به آرامگاه، علاوه بر ماشین شخصی یا تاکسی، می‌توانید از خطوط اتوبوس‌رانیِ مرکز شهر که به سمت این مجموعه می‌روند نیز استفاده کنید.
خیام نیشابوری، دانشمند و شاعر بلند آوازه‌ی ایران زمین
خیام به واسطه‌ی دستاوردهای مهم و بزرگی که در نجوم، ریاضیات و فلسفه داشته، از جایگاه علمی بسیار بالایی برخوردار بوده و از دانشمندان سرشناس عصر خود به شمار می‌رفته است. علی‌رغم اینکه وی از جهت علمی در مرتبه‌ی بالاتری نسبت به ادبیات قرار دارد، اما امروزه بیشتر او را از رباعیات فیلسوفانه و خردمندانه‌اش می‌شناسند. رباعیات خیام به زبان‌های فارسی و عربی است. خیام نیشابوری در سال‌های اخیر به واسطه‌ی ترجمه‌ی رباعیاتش به زبان‌های مختلف دنیا، شهرت جهانی یافته است.
تاریخ و آرامگاه
پس از گذشت چند دهه، مسئولان وقت در نهایت تصمیم گرفتند که با همکاری انجمن آثار ملی، بنایی شایسته‌تر و باشکوه‌تر بر روی آرامگاه این شاعر و عالم گرانقدر بسازند. مهندس هوشنگ سیحون به عنوان طراحِ این بنای یادبودِ جدید برگزیده شد. با توجه به نزدیکی آرامگاه خیام به امامزاده محروق، قرار گرفتن دو ساختمان بزرگ در کنار هم، چندان مناسب به نظر نمی‌رسید؛ بنابراین تصمیم بر آن شد که سازه‌ی جدید در جای دیگری از باغ احداث شود.
با بررسی‌های مهندس سیحون، ضلع شمالی باغ به عنوان مکانی مناسب برای ساخت آرامگاه جدید انتخاب شد و به تأیید انجمن آثار ملی رسید. نقشه‌ی اصلی در سال ۱۳۳۷ هجری شمسی توسط مهندس سیحون کشیده شد و برای بررسی‌های کارشناسانه در اختیار دانشکده‌ی هنرهای زیبا قرار گرفت. پس از قبول نقشه توسط آقای فروغی (رئیس وقت دانشکده‌ی هنرهای زیبا)، مهندس سیحون طرح نهایی، مراحل انجام کار، جزئیات پروژه و نحوه‌ی نظارت بر آن را به انجمن ارائه نمود. پس از انجام این مراحلِ اولیه، سرانجام ساخت آرامگاه خیام در سال ۱۳۳۸ هجری شمسی با طراحی مهندس سیحون
پارک جمشیدیه ، بوستانی زیبا با گذرگاه‌های سنگی در شمال تهران
پارک جمشیدیه که با نام بوستان سنگی جمشیدیه نیز شناخته می‌شود، یکی از معروف‌ترین و پر‌طرفدار‌ترین پارک‌های تهران است، که همه روزه بسیاری از پایتخت‌نشینان و حتی مسافران و گردشگران را به خود جذب می‌کند. در کنار شلوغی‌های پایتخت، می‌توانید ساعات آرام و لذت‌بخشی را با دوستان و عزیزانتان در این پارک زیبا بگذرانید و از طبیعت زیبای آن، در کنار امکانات خوبی که دارد بهره‌مند شوید.
پارک جمشیدیه تهران
امروز در مجله گردشگری سفرزون سری به این پارک دل‌انگیز و مصفای پایتخت می‌زنیم تا از نزدیک با جذابیت‌ها و زیبایی‌های آن آشنا شویم. با ما همراه باشید.
نگاهی به تاریخچه‌ی پارک جمشیدیه
زمینی که پارک جمشیدیه در آن قرار دارد، در گذشته متعلّق به شخصی به نام جمشید دولو قاجار بوده است. خاندان دولو از زمین‌داران بزرگ تهران و از خانواده‌های وابسته به قاجار بودند. جمشید دولو یکی از مالکان مشهور تهران بود که یکی از زمین‌های خود به مساحت ۶۹ هزار متر مربع را به همسرِ محمدرضا پهلوی بخشید.
پیش از احداث پارک جمشیدیه، قرار بود این بوستان به خانه‌ی سالمندان تبدیل شود تا افراد سالخورده بتوانند در مکانی آرام و به دور از هیاهو با هوایی پاکیزه زندگی کنند؛ اما این ایده محقق نشد. سرانجام در سال ۱۳۵۶، این منطقه به یک پارک عمومی تبدیل گردید و به نام صاحب اولیه‌ی آن نام‌گذاری شد. پس از آن، بوستان جمشیدیه که در شمالی‌ترین نقطه‌ی پایتخت احداث گردید، به سرعت به یکی از محبوب‌ترین و مهمترین جاذبه‌های گردشگری تهران تبدیل شد.
طراحی اولیه‌ی پارک توسط مهندس کامران طباطبایی دیبا انجام گرفت. هرچند که با گذشت سال‌ها تغییرات فراوانی در شکل و ساختار پارک ایجاد گردید.
دیدنی‌ها و جذابیت‌های پارک
پارک جمشیدیه به گونه‌ای طراحی و ساخته شده که جذابیت و زیبایی را در هر گوشه و کنار آن خواهید یافت. در ادامه به برخی از این جاذبه‌ها اشاره خواهیم نمود.
معابر سنگی پارک جمشیدیه
استفاده از سنگ در طراحیِ بخش‌های مختلف، باعث شده که پارک جمشیدیه به بوستان سنگی جمشیدیه نیز معروف شود. هنگامی که وارد پارک می‌شوید، اولین چیزی که توجه شما را جلب خواهد کرد، معابر سنگی هستند که در بعضی از نقاط به شکل پله ساخته شده‌اند.
این گذرگاه‌های پوشیده از سنگ، در کنار درختان بلند و زیبایی که در دو سوی آن قد علم کرده‌اند؛ منظرهای بسیار زیبا و تماشایی ایجاد می‌کند. با قدم زدن در این مسیرهای سنگ فرش شده، می‌توانید به بخش‌های مختلف پارک بروید و از تماشای زیبایی‌های ادامه مطلب...
موزه هنرهای معاصر تهران ؛ گنجینهای شگفت‌انگیز در معرض تماشا
موزه‌ها از اصلی‌ترین جاذبه‌های گردشگری در شهرهای مدرن هستند و بخشی از میراث فرهنگی و هنری یک ملت را انعکاس می‌دهند. در میان پایتخت‌های بزرگ دنیا نیز، شهر شلوغ و پرهیاهوی محل خوبی برای موزه‌گردی است. اگر به هنرهای تجسمی آن هم از نوع مدرنش علاقه‌مندید، شک نکنید که اولین مقصد شما در میان موزه‌های کل آسیا، باید موزه هنرهای معاصر تهران باشد. این موزه دارای گنجینهای بی نظیر از هنر معاصر غربی و میزبان آثاری از هنرمندانی است که نام آنها را در سر تیتر اصلی کتاب‌های تاریخ هنر می‌یابید! با مجله گردشگری همراه باشید تا با قدم زدن در گالری‌های موزه هنرهای معاصر، بخشی از شگفتی‌های این موزه را به شما نشان دهیم.
موزه هنرهای معاصر تهران در سال ۱۳۵۶، به کوشش و ابتکار فرح دیبا در گوشهٔ غربی پارک فرح (بوستان لاله کنونی) در امیرآباد تهران افتتاح شد. بنای موزه را کامران دیبا در سبک معماری مدرن و با الهام از بادگیرهای کویری ایران طراحی کرد. این موزه شامل گنجینهای شگفت‌انگیز از هنر مدرن و مالک یکی از ۵ تا ۱۰ مجموعهٔ مهم هنر نوگرا در دنیاست. آثار مهمی از جنبش‌های هیجان‌نمایی انتزاعی، پاپ آرت، مینی‌مالیسم، هنر مفهومی، و فوتورئالیسم در این موزه به چشم می‌خورد. در گنجینهٔ دائمی موزه بیش از ۳۰۰۰ اثر ارزشمند از نخبگان هنرهای تجسمی ایران و جهان حفاظت می‌شود که نزدیک به ۴۰۰ عدد از آنها، دارای ارزش استثنایی غیر قابل قیمت‌گذاری هستند.
شروع موزه از باغ مجسمه
موزه هنرهای معاصر در زمینی به وسعت دو هزار مترمربع با فضای سبزی پیرامون آن طراحی شده است. این فضای سبز و زیبا به باغ مجسمه معروف است و شامل تندیس‌هایی ارزشمند از هنرمندان پر آوازه معاصر ایران و جهان از جمله هنری مور، آلبرتو جاکومتی و پرویز تناولی است. باغ مجسمه محیطی گسترده و چمن کاری شده است که ساختمان موزه در جنوب آن قرار می‌گیرد. محوطهٔ موزه دارای دو ورودی است که یکی در سوی پارک لاله قرار گرفته و دیگری ورودی اصلی است که از سوی خیابان کارگر در غرب ساختمان موزه راه می دهد.
معماری بنای موزه هنرهای معاصر
ساختمان موزه هنرهای معاصر تهران تلفیقی از معماری سنتی ایران و مفاهیم فلسفی همراه با عناصر مدرن است که طراحی و معماری آن به دست کامران دیبا انجام گرفت. دیبا عناصر معماری سنتی ایران، همچون هشتی، چهارسو، و گذرگاه را در طراحی موزه لحاظ کرد و فضاهای درونی موزه را به گونه‌ای طراحی کرد تا «ارتباط میان انسان‌ها و فعالیت‌های آنان» را تقویت کند. نمای بیرونی ساختمان با الهام از بادگیرهای مناطق حاشیهٔ کویر ایران ساخته شده است. طاق های مرسوم روستایی و نورگیرهای برگرفته از بادگیرهای کویری، نقش نوعی هدایت کنندهٔ نور فضای بیرون به درون مجموعه را بازی می کند.
فضای داخلی موزه
معماری نوین موزه هنرهای معاصر در هیچ یک از کشورهای عرب و مسلمان، از جمله مصر و ترکیه همتایی ندارد. ساختمان موزه از دو بخش کلی، یعنی مجموعه ای از فضاهای بسته و حیاط میانی، تشکیل شده است. درون ساختمان، مسیری مارپیج به صورت چرخشی طراحی شده که افراد با پیمودن مسیری با شیب کم، به سوی پایین راهنمایی می شوند. مارپیچ دارای هفت فضا یا گالری اصلی است. فضای نخست سرسرای اصلی ساختمان است که «گالری شماره یک» خوانده ادامه مطلب...